"Media culpa" - Greek Sport Press

Αυτό είναι το σημερινό πρωτοσέλιδο της «Αθλητικής Ηχούς», ιδιοκτησίας της «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΠΕ» με εκδότη τον Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟ. Δεν θέλουμε να αναφέρουμε τίποτα περισσότερο για την «νεκρανάσταση» της ιστορικής εφημερίδας. Ξέρουμε πολλά, όχι μόνο για την πρόσφατη περιπέτεια, και το μόνο που έχουμε να πούμε είναι ότι «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά». Τα πράγματα δεν τελείωσαν εδώ. Ισως ακόμη να μην έχουν αρχίσει... Μια πρότασή μας θα ήταν να ΠΑΡΑΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ στη Θεσσαλονίκης (αυτό το ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ το εννοούμε, κυριολεκτούμε). Την Πέμπτη, άλλωστε, μπαίνουμε στον Ιούνιο και όλη η πιάτσα ξέρει τι συμβαίνει στον «όμιλο» κάθε καλοκαίρι!

Υ.Γ: Αλήθεια, μ' αυτούς που κάποια στιγμή ετοίμαζαν το νέο πειρατικό φύλλο, το οποίο θα έπαιρνε τη θέση της "ΗΧΟΥΣ", τι έγινε; Η ΕΣΗΕΑ ΞΕΡΕΙ ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ... ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ. Θα κινηθεί; Θα κάνει κάτι; Οχι τίποτα άλλο αλλά, ξέρετε, δεν είμαστε όλοι ΑΛΗΤΕΣ, ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ... Ευτυχώς που στο φινάλε υπάρχει ο υπέρτατος κριτής των πάντων (στο Θεό αναφερόμαστε)!

Με τον παραπάνω τίτλο γράφει σήμερα ο Φίλιππας Σύριος, στην στήλη του «Φιλιππικοί» στην «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ»:
Για τους νεότερους και κυρίως τα παιδιά που έχουν απορροφηθεί από τον συλλογικό φανατισμό, η «Αθλητική Ηχώ», η εφημερίδα που κινδυνεύει να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια φωνή του Παναθηναϊκού. Ενα συλλογικό όργανο, δηλαδή, που με τον τρόπο του ρίχνει καθημερινά λάδι στη μηχανή του μίσους και της αντιπαράθεσης, η οποία εδώ και χρόνια πολτοποιεί το ελληνικό ποδόσφαιρο και γενικότερα τον αθλητισμό.
Δεν ήταν, όμως, πάντα έτσι αυτή η κακότυχη εφημερίδα, «η μεγαλυτέρα των Βαλκανίων» όπως αυτάρεσκα επαναλάμβανε κάτω από το λογότυπό της για πολλές δεκαετίες. Η «Αθλητική Ηχώ» που γνώρισα την άνοιξη του 1967, λίγο μετά την επιβολή της απριλιανής δικτατορίας, ήταν η έδρα της αθλητικής δημοσιογραφίας στην Ελλάδα. Ηταν ένα υπέροχο σχολείο το οποίο δίδασκε ταυτόχρονα και τη δημοσιογραφία, και τον αθλητισμό.
Θυμάμαι τους δασκάλους. Πρώτος και καλύτερος ο Αθανάσιος Σέμπος, διευθυντής και κατά 50% ιδιοκτήτης της, ο οποίος, πριν ακόμα κλείσω τα 20 χρόνια μου, με φώναξε ένα μεσημέρι για να μου ανακοινώσει ότι με έβαζε στο μισθολόγιο, δηλαδή μου άνοιγε και επίσημα τον δρόμο του επαγγελματία αθλητικού συντάκτη, μετά με αγκάλιασε, με φίλησε και μου έδωσε την ευχή του...
Αλλος αξέχαστος δάσκαλος, ο διευθυντής σύνταξης Πάνος Μακρίδης, «ο άγιος άνθρωπος» της αθλητικής δημοσιογραφίας. Τον διαδέχθηκε ο Σταμάτης Γρατσίας, δυναμικός, εκσυγχρονιστής, για τα μέτρα της εποχής, ο οποίος έπιανε με μοναδικό τρόπο τον σφυγμό του πλήθους. Ο Γρατσίας ήταν εκείνος που ηγήθηκε στην παρατεταμένη σύγκρουση με το ραγδαία τότε ανερχόμενο «ΦΩΣ» του Θ. Νικολαΐδη, αλλά και αυτός που πρώτος έδωσε κάπως πιο έντονα το «πράσινο» χρώμα στην γραμμή της εφημερίδας.
Η αρχή του τέλους για την «Ηχώ» ήταν, πάντως, η διάσπαση του εκδοτικού της σχήματος γύρω στα 1990. Η οικογένεια Σέμπου αποχώρησε και ο γιος, Βαγγέλης, εξέδωσε την «Ωρα για Σπορ» που φυτοζωεί μέχρι σήμερα, ως εφημερίδα της ΑΕΚ. Η «Αθλητική Ηχώ» πέρασε εξ ολοκλήρου στα χέρια της οικογένειας Γ. Γεωργαλά, που μέχρι τότε κατείχε το 50% των μετόχων της και ένας άλλος γιος, ο Κλεομένης, ανέλαβε την τύχη της. Με τη συμπαράσταση του Γρατσία στην αρχή, μόνος μετά τον θάνατο του διευθυντή της, ο Κλεομένης, πιεζόμενος από τον ανταγωνισμό, μετέτρεψε την ιστορική εφημερίδα σε ένα ολοπράσινο βήμα...
Οσχετικά πρόσφατος θάνατος του Κλεομένη οδήγησε (λόγω χρεών) την εφημερίδα σε ξένα χέρια. Τράπεζα Πειραιώς, οικογένεια Οντόνι, κάποιος Κυριακόπουλος (τρέχα γύρευε). Η «Ηχώ» έχει να βγει από την περασμένη Δευτέρα, τα «αφεντικά» της έχουν απλήρωτο το προσωπικό και τα επαγγελματικά σωματεία προσπαθούν να διασώσουν τα δικαιώματά του.
«Η μεγαλυτέρα των Βαλκανίων», η εφημερίδα που όταν ο Παναθηναϊκός έπαιξε στο Γουέμπλεϊ, πούλησε 200.000 φύλλα, ουσιαστικά δεν υπάρχει πια.

Αναφορά στην περιπέτεια της «ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΗΧΟΥΣ» έχει και η στήλη «μέσα & media», του Χρήστου Ξανθάκη, στην ίδια εφημερίδα:
Το τρικ του Γ. Τράγκα (που είχε κλείσει για μια μέρα την «Financial Box» και, αφού κονταροχτυπήθηκε με την ΕΣΗΕΑ, την ξανάνοιξε) βρήκε μιμητές. Το σενάριο επαναλήφθηκε στην περίπτωση της «Αθλητικής Ηχούς», όπου συνέβησαν τα εξής: Οι τεχνικοί του φύλλου είχαν συμφωνήσει με την ιδιοκτησία να πληρώνονται κάθε 17 του μηνός, η 17η Μαΐου παρήλθε, η ιδιοκτησία τους είπε στις 19 ότι θα πληρωνόταν εντός 24ώρου και στις 20 Μαΐου προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας. Αποτέλεσμα; Ανακοινώθηκε στο προσωπικό της «Ηχούς» ότι κλείνει το φύλλο και την Τρίτη η εφημερίδα δεν βγήκε στα περίπτερα.
Ακολούθως κινητοποιήθηκε η ΕΣΗΕΑ, που έτριξε τα δόντια στην ιδιοκτησία του «Sportime» (οι δύο εφημερίδες έχουν στενούς δεσμούς), αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα κήρυττε απεργία. Ενδιαμέσως κυκλοφόρησε στην πιάτσα η φήμη ότι οι ιδιοκτήτες της «Ηχούς» θα προχωρούσαν στην έκδοση της «Νέας Αθλητικής», με περικοπές στο προσωπικό και στα έξοδα, γεγονός που προκάλεσε νέα αντίδραση της ΕΣΗΕΑ. Τέλος πάντων, την Παρασκευή το μεσημέρι εκλήθησαν στα γραφεία της Ενωσης οι πρώην εργαζόμενοι της «Ηχούς» και οι εργαζόμενοι στο «Sportime» για να βρεθεί κοινή γραμμή πλεύσης, ακούστηκαν πολλά, ειπώθηκαν πολλά και τελικά εκάμφθη η ιδιοκτησία και η «Αθλητική Ηχώ» ξαναβγήκε στα περίπτερα, άνευ απολύσεων και απουσιών.

Ανακοινώσεις εξέδωσαν χθες τόσο η ΕΣΗΕΑ όσο και ο ΠΣΑΤ για το λουκέτο στην «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ». Το βέβαιο είναι ότι με ανακοινώσεις δεν γίνεται τίποτε ουσιαστικό αλλά είναι μόνον ασπιρίνες για τους συναδέλφους που βρίσκονται στον αέρα! Ας ελπίσουμε όλοι ότι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ η Ενωση Συντακτών θα βρει το κουράγιο, την τόλμη, τη λύση απέναντι στα συσσωρευμένα προβλήματα των δημοσιογράφων. Αν υπάρχει ακόμη ΕΣΗΕΑ, αν ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ (καταλαβαίνετε το ρήμα) ας το δείξει. Για όσους δεν το έχουν καταλάβει να το «εξηγήσουμε»: άνευ λόγου και (πραγματικής) αιτίας μπήκε λουκέτο στην ιστορία του αθλητικού Τύπου στη χώρα μας. Την 1η Οκτωβρίου 1945 γεννήθηκε το πρώτο φύλο της «ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ». Οποιοσδήποτε μετρήσει τα χρόνια της ένα – ένα θα τον λούσει κρύος ιδρώτας από το ΔΕΟΣ. Αν κάποιοι μπορούν να κάνουν κάτι, ΑΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.

Η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ:
«Με έξωση στους εργαζόμενους, λουκέτα στις πόρτες, μετακόμιση μηχανημάτων μέσα στη νύχτα και καταπάτηση κάθε έννοιας νομιμότητας οι εκδότες της εφημερίδας "Αθλητική Ηχώ" με εκπρόσωπο της ιδιοκτησίας τον Κώστα Κυριακόπουλο απεργάζονται αναστολή έκδοσης μιας ιστορικής αθλητικής εφημερίδας, για να υπηρετήσουν επιχειρηματικά συμφέροντα και τις επιλογές τους.
Τέτοιοι χειρισμοί οδηγούν σε πλήρη απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων και φαλκίδευση του δικαιώματος ενημέρωσης της κοινής γνώμης και φέρνουν στην επιφάνεια το μείζον ζήτημα των ημερών μας, την εργοδοτική ασυδοσία.
Η ανομία, η παρανομία και άλλες παρεμφερείς ληστρικές συμπεριφορές του εκδοτικού κατεστημένου, που ενθαρρύνονται από την συνειδητή απουσία των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους και την κυνική στάση Πόντιου Πιλάτου, που τηρούν οι κυβερνήσεις, τείνει να απαξιώσει οριστικά ό,τι δημιουργικό, έντιμο και αξιόπιστο έχει απομείνει στο σύστημα ενημέρωσης των πολιτών, αφού πλέον συντρίβει καθημερινά τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα όλων των κλάδων των εργαζομένων στον Τύπο και στα Μ.Μ.Ε.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, μαζί με όλες τις Ενώσεις της Συντονιστικής Επιτροπής των συνεργαζομένων Ενώσεων στο χώρο του Τύπου και των Μ.Μ.Ε., είναι υποχρεωμένο να κινηθεί άμεσα και σκληρά προς κάθε κατεύθυνση, κλιμακώνοντας τον αγώνα του κλάδου, καλώντας όλους τους συναδέλφους να βρίσκονται σε αγωνιστική ετοιμότητα για τη δουλειά, το ψωμί και την αξιοπρέπεια όλων μας.
Καλεί επίσης την κυβέρνηση να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων αλλά και τα κόμματα να πάρουν θέση απέναντι σ' αυτό το κορυφαίο ζήτημα».

Η ανακοίνωση του ΠΣΑΤ:
«Με πραγματική λύπη, το ΔΣ του ΠΣΑΤ πληροφορήθηκε τις δυσάρεστες εξελίξεις που σημειώνονται στην ιστορική "Αθλητική Ηχώ", που όπως όλα δείχνουν, οδηγείται σε οριστική αναστολή έκδοσης της αθλητικής εφημερίδας, η οποία συνδέθηκε επί δεκαετίες με την ενημέρωση των φιλάθλων και λειτούργησε ως εργαστήρι εκπαίδευσης κα ανάδειξης εκατοντάδων αθλητικών δημοσιογράφων.
Το ΔΣ του ΠΣΑΤ, παρά το γεγονός ότι ο κλάδος των Αθλητικών Συντακτών βρίσκεται στην τελική ευθεία της εκλογικής διαδικασίας, υψώνει φωνή διαμαρτυρίας για την αυθαίρετη και παράνομη συμπεριφορά των ιδιοκτητών της "Αθλητικής Ηχούς" και ταυτόχρονα εκφράζει την αγωνία του για τους εργαζόμενους δημοσιογράφους και τεχνικούς, οι οποίοι από τη μια μέρα στην άλλη, βρέθηκαν στον δρόμο, χωρίς να φταίνε το παραμικρό.
Η διοίκηση του ΠΣΑΤ, όπως και παλαιότερα, έτσι και σήμερα, είναι στο πλευρό των συναδέλφων μας. Παράλληλα απηύθυνε έκκληση προς τη Μητέρα Ένωση Συντακτών και τις άλλες συνεργαζόμενες συνδικαλιστικές Ενώσεις, να εξαντλήσουν όλα τα νόμιμα μέσα για την αποτροπή του "εγκλήματος" που διαπράττεται σε βάρος της αρχαιότερης αθλητικής εφημερίδας και των εργαζομένων σε αυτή.
Επίσης, καλεί την Κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα να παρέμβουν σε αυτή την πρόκληση σε βάρος της αθλητικής δημοσιογραφίας».

Στα χθεσινά δημοσιεύματα συναδέλφων για την περιπέτεια της «ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ» να προσθέσουμε και αυτά στην τελευταία σελίδα του «Goal».
Το υστερόγραφο του Βαγγέλη Μπραουδάκη:
«Στην «Aθλητική Hχώ» επί αειμνήστου Kλεομένη Γεωργαλά πέρασα δύο υπέροχα χρόνια πριν από μια δεκαετία και οφείλω πάρα πολλά. H κατάντια στην οποία την έφεραν (έως και το ατιμωτικό -έτσι όπως μεθοδεύτηκε- κλείσιμό της) οι τωρινοί ιδιοκτήτες της μου προκαλεί θλίψη και οργή...
M αυτούς, μάλιστα, έτυχε να συνεργαστώ (ευτυχώς μόλις για έξι μήνες) στο Sportime FM την περασμένη σεζόν. Eτσι, δυστυχώς, οι εξελίξεις στην «Hχώ» δεν μου έκαναν εντύπωση. Tο μόνο που μου κάνει εντύπωση είναι ο βαθμός αλλοτρίωσης όλων μας (από την EΣHEA μέχρι τον πιο νέο αθλητικό συντάκτη), που τους κοιτάμε σχεδόν απαθείς και δεν αντιδρούμε τόσο δυναμικά όσο θα χρειαστεί μέχρι να καθαρίσει ο χώρος...».
Το υστερόγραφο του Βασίλη Βέργη:
«Γενιές και γενιές Eλλήνων φιλάθλων MEΓAΛΩΣAN με την «Aθλητική Hχώ». Oλοι όσοι έχουμε περάσει τα 40 κάναμε τα πρώτα μας «βήματα» ως αναγνώστες μέσα από την «Aθλητική Hχώ» και το «ΦΩΣ». Aυτές οι δύο ήταν οι εφημερίδες που πρωτοπιάσαμε πιτσιρικάδες στα χέρια μας, μέσα από αυτές αρχίσαμε να ενημερωνόμαστε για την τρέλα μας, την μπάλα.
Mεγάλες δημοσιογραφικές καριέρες ξεκίνησαν πριν από δεκαετίες στην «HXΩ». Eκεί έγραψαν τα πρώτα τους χειρόγραφα αθλητικοί συντάκτες, που αποτέλεσαν φάρους για πολλούς από όσους στη συνέχεια μπήκαμε στο χώρο.
H «Aθλητική Hχώ» δεν κρεμάστηκε χθες -για πρώτη φορά- στα περίπτερα, έπειτα από 60 χρόνια ζωής! Aυτό δεν ήταν απλό σοκ, ήταν γροθιά στο στομάχι. Tα παιδιά της «HXOYΣ» ανέβηκαν το δικό τους «Γολγοθά» εδώ και πολύ καιρό. O Bαγγέλης και ο Γιάννης, μπροστάρηδες σε μία ΣYΓKΛONIΣTIKH προσπάθεια OΛΩN των δημοσιογράφων της εφημερίδας, κράτησαν γερά μήνες τώρα. Kαι θα κρατούσαν κι άλλο. Oσο χρειαζόταν. Γιατί είναι μαχητές. Kαι τους βγάζουμε το καπέλο.
Aν υπάρχουν κάποιοι που δεν θλίβονται (για δικό του λόγο ο καθένας), τώρα, για τούτη τη δραματική κατάληξη της πιο ιστορικής ελληνικής αθλητικής εφημερίδας, θέλω να πω μόνο δύο πράγματα:
α) H ζωή είναι ρόδα. Kαι, όταν γυρίζει τόσο κυνικά, μπορεί OΛOYΣ να μας «βάλει» από κάτω. Nα μας πατήσει. Aυτούς που τώρα αισθανόμαστε άνετοι στη «σιγουράντζα» μας.
β) Σε αυτή την πουτάνα ζωή, το άδικο δεν ευλογείται από κανέναν. Aπό κανέναν...».

Διαβάστε και το υπόλοιπο κείμενο του Αντώνη Πανούτσου στην «SportDay» το οποίο χθες, λόγω χρόνου, δεν ολοκληρώσαμε:
«Το να γράψω ότι το κλείσιμο κάθε εφημερίδας είναι καταστροφή παραείναι συνδικαλιστικό. Από τη δεκαετία του '50 που θυμάμαι τις εφημερίδες μέχρι σήμερα πρέπει να έχουν κλείσει οι εννέα στις δέκα που υπήρχαν τότε και να άνοιξαν δεκαπλάσιες. Είναι η φύση του χώρου. Οι εφημερίδες είναι ζωντανοί οργανισμοί, γεννιούνται, μεγαλώνουν και πεθαίνουν και κάποιος πρέπει να τις θυμάται, όπως και με τους ανθρώπους στην ακμή τους. Ούτε θα γράψω το «και τόσοι άνθρωποι θα μείνουν στον δρόμο». Το να κλείσει η εφημερίδα που δουλεύεις είναι από φασαρία έως και ζημιά. Το γνώρισα τη τελευταία δεκαετία με το κλείσιμο του «Νοκ άουτ» και του «Κόσμου των Σπορ». Δεν είδα όμως κανέναν να μένει στον δρόμο για πολύ. Από τον Τσιμέλα και τον Παπαδόπουλο μέχρι τον Καρπετόπουλο και τον Σαμπράκο και μια εκατοστή ακόμα, δεν είχαν πρόβλημα να βρουν τον επόμενο μήνα δουλειά. Η εμπειρία μου λέει ότι έχω δει πολλούς που θα μπορούσαν να γίνουν καλοί δημοσιογράφοι να μην μπαίνουν στη δουλειά, αλλά ποτέ δεν είδα καλό δημοσιογράφο να μένει άνεργος. Εχω δει επίσης κάποιες εκατοντάδες άχρηστους, τσάτσους και κοπρίτες να βγάζουν μια χαρά μεροκάματο κάνοντας τους δημοσιογράφους.
Το ενδεχόμενο, λοιπόν, κλείσιμο της «Αθλητικής Ηχούς» ιστορικά είναι σημαντικό. Ηταν η πρώτη ελληνική αθλητική εφημερίδα που κάτω από τον τίτλο της έγραφε το αξέχαστο σουρεαλιστικό «Η μεγαλυτέρα των Βαλκανίων». Εχουν γράψει στις σελίδες της μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα και πριν σπρωχτεί στον ρόλο της οπαδικής εφημερίδας είχε μια αξιοπρόσεκτη αξιοπρέπεια, που μόνο το «Φως» προσπαθεί να διατηρήσει. Ηταν η εφημερίδα των παναθηναϊκών οπαδών και έγραφε στη γλώσσα τους, την εποχή που δεν θα μπορούσες να κάτσεις στη Λυκόβρυση και να παραγγείλεις πουτίγκα κρατώντας μια εφημερίδα που στο πρωτοσέλιδο της γράφει «πίπα». Τέλος πάντων, στην πλατεία σήμερα όχι μόνο μπορείς να κρατάς εφημερίδα που να γράφει «πίπα», αλλά πιθανότατα να δεις και να κάνουν. Αλλά η κλασική περίοδος της «Ηχούς» ανήκει στην εποχή που οι άντρες δεν χρειαζόταν να δείξουν ότι μετράνε, βγάζοντας από την τσέπη τους πουροκόφτη. Δεν χρειαζόταν, αφού όλοι ήξεραν όλους.
Η εμφάνιση του «Φωτός» δεν έκανε ζημιά στην «Ηχώ». Το «Φως», ούτως ή άλλως, απευθυνόταν σε Ολυμπιακούς. Η μόνη διαφορά ήταν ότι η «Ηχώ», γνωρίζοντας ότι χάνει τους Ολυμπιακούς, έγινε περισσότερο «πράσινη» και με τον καιρό άλλαξε τη γλώσσα της. Το «Φως» την έγραφε «μπάλα», η «Ηχώ» την έγραφε «σφαίρα». Μέχρι που η «Ηχώ» ακολούθησε τους καιρούς και την έγραψε «μπάλα». Αλλά τότε βγήκε ο «Φίλαθλος», την έγραψε «τόπι» και αμφότερες οι παραδοσιακές μπήκαν σε ένα νέο παιχνίδι. Ετσι, όμως, είναι οι εφημερίδες. Προσαρμόζονται και ελπίζουν να ζήσουν ή μένουν αναλλοίωτες και χρησιμοποιούνται σαν αναγνώριση για τυφλά ραντεβού: «θα σε περιμένω στη γωνία και για να με γνωρίσεις θα κρατάω την "Εστία"». Πάμε τώρα στα σύγχρονα.
Μετά τη σύντομη προσπάθεια του Χάρη Ξύδη να μετατρέψει την «Ηχώ» σε πολυφωνική εφημερίδα, πιεζόμενη από το «Derby», χωρίς τον Κλεομένη Γεωργαλά στο τιμόνι της, η «Ηχώ» γινόταν όλο και πιο οπαδική, κρατώντας μια κριτική προς τη διοίκηση του Παναθηναϊκού στάση. Η δεδομένη γραμμή δεν ήταν αρκετή για να τη γλιτώσει από κυκλοφορίες επιπέδου Α2. Too bad. Ακόμα χειρότερα, η «Ηχώ» πνιγμένη από τα χρέη απέκτησε μια σκιώδη ιδιοκτησία. Μια ιδιοκτησία που αρνιόταν να αναλάβει τις ευθύνες της, γεγονός που αποδείχτηκε με την επίσκεψη του Πάνου Σόμπολου στη «Sportime», όταν κανένας δεν δεχόταν ότι έχει σχέση με την «Ηχώ». Φτάσαμε λοιπόν στο αμήν, με την ιδιοκτησία να χρωστάει σε εργαζόμενους, προμηθευτές χαρτιού και τυπογραφείο. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν δύο λύσεις. Η επαγγελματική, στην οποία η ιδιοκτησία ψάχνει να βρει αγοραστή και αν δεν βρει αποζημιώνει όσους υποχρεούται και το κλείνει. Και η κυριλέ, στην οποία η ιδιοκτησία, αν δεν βρει αγοραστή, αποζημιώνει όσους περισσότερους μπορεί -και αν μπορεί όλους- και πάλι το κλείνει. Εδώ έχουμε μία τρίτη πρωτότυπη λύση. Η ιδιοκτησία λέγεται ότι προχωράει σε δημιουργία νέας εφημερίδας που θα λέγεται «Αθλητική Κραυγή», «Αθλητική Στριγκλιά» ή δεν ξέρω τι. Θα κρατήσει όσους από τους προηγούμενους δημοσιογράφους και τεχνικούς θέλει ή βρίσκει τον μισθό τους βολικό και οι προμηθευτές και ανεπιθύμητοι μπορούν να αγοράζουν τα Φύλλα της Κυβερνήσεως και να ψάχνουν για τη μετοχική σύνθεση της προηγούμενης ιδιοκτησίας».

Υ.Γ: Για το «καυτό» θέμα της «Αθλητικής Ηχούς» μπορείτε να διαβάσετε απόψεις στην ιστοσελίδα του SocialForum

Υ.Γ.1: Ενα νέο ενδιαφέρον topic άνοιξε στο SocialForum με τίτλο «Ο Χελάκης, οι συνάδελφοι και ο ΣΥΝ». Ρίξτε του μια ματιά...

Το γνωστό ανέκδοτο που συμπυκνώνεται στο σημερινό μας τίτλο εμφανίζει το πεδίο της αθλητικής δημοσιογραφίας την τελευταία εβδομάδα. Η ιστορία ξεκίνησε με τον Μανώλη Σαριδάκη και συνεχίζεται με την «Αθλητική Ηχώ».
Ο παλαιός συνάδελφος παραιτήθηκε on air με την ιστορική πλέον φράση του «Ο Βαρδινογιάννης νίκησε και εγώ έχασα». Πλήρες και αναλυτικό είναι το ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε για το θέμα στο «sportime.gr»:
«Οι εξελίξεις στην υπόθεση Παπαδόπουλου έχουν προκαλέσει αναστάτωση ακόμα και στα ΜΜΕ! Το βράδυ της Τρίτης ο Μανώλης Σαριδάκης αποχώρησε οικειοθελώς από την μεταμεσονύκτια εκπομπή διαλόγου της Έρα Σπορ λέγοντας ατάκες που θα συζητηθούν! "Αγαπώ τον Παναθηναϊκό περισσότερο από την οικογένειά μου...Φεύγω...Ο Βαρδινογιάννης νίκησε και εγώ έχασα...Σας ευχαριστώ όλους, αντίο", ήταν τα τελευταία on air λόγια του συναδέλφου, που με δάκρυα στα μάτια έφυγε από την εκπομπή υποβάλλοντας την παραίτησή του.
Τι ήταν, όμως, αυτό που τον ώθησε στην αποχώρηση; Πληροφορίες αναφέρουν πως η εθελούσια έξοδός του οφείλεται σε άνωθεν τηλεφώνημα που δέχθηκε η διεύθυνση της κρατικής τηλεόρασης με αφορμή την σκληρή κριτική του συναδέλφου στο θέμα Παπαδόπουλου. Πιο συγκεκριμένα, «κατηγορήθηκε» πως τη Δευτέρα το βράδυ ζήτησε στον αέρα να γίνει γκάλοπ μεταξύ των ακροατών για το ποιον εκ των Γιαννακόπουλου ή Βαρδινογιάννη προτιμούν στην προεδρία της ΠΑΕ. Η κασέτα της εκπομπής ζητήθηκε από τους ανωτέρους του – προφανέστατα έπειτα από παρέμβαση… κάποιου - και όπως διαπιστώθηκε ουδέποτε ακούστηκε κάτι τέτοιο στον αέρα.
Γύρω στη 1 τα ξημερώματα, ο παρορμητικός Μανώλης Σαριδάκης ξέσπασε και αποχώρησε, ενώ στη συνέχεια αγανακτισμένοι φίλοι του Παναθηναϊκού με αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα ζητούσαν την επιστροφή του. Μάταια, όμως, καθώς ο Σαριδάκης ακόμα και σήμερα φαινόταν αμετάπειστος στην αρχική του απόφαση. Υπενθυμίζεται ότι προ ημερών η ΕΡΤ απέκτησε τα δικαιώματα του Παναθηναϊκού για τις σεζόν 2007-09».


Σαν να μην έφτανε αυτό χθες Τρίτη δεν κυκλοφόρησε η «Αθλητική Ηχώ» και όπως όλα δείχνουν το φύλλο της Δευτέρας ήταν το τελευταίο με το οποίο έκλεισε η ιστορία της «αρχαιοτέρας των Βαλκανίων» ύστερα από 60 χρόνια, 7 μήνες και 22 μέρες στις «επάλξεις».
Διαβάστε το σημερινό δημοσίευμα, στη στήλη Media του Φωτός, του Νίκου Μαυρομάτη:
«Η κατάσταση στην ιστορική αθλητική εφημερίδα στο απόλυτα οριακό σημείο. Χθες η «Αθλητική Ηχώ» δεν κυκλοφόρησε, αποτέλεσμα της επίσχεσης εργασίας που έκαναν οι τεχνικοί. Επίσχεση θα ξεκινούσαν από χθες και οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι πήγαν στο χώρο εργασίας τους και διαπίστωσαν πως οι πόρτες ήταν κλειστές, οι πόρτες είχαν αλλάξει και δεν μπορούσαν να μπουν μέσα για να πάρουν τα προσωπικά τους αντικείμενα.
Νωρίς το μεσημέρι η ιδιοκτησία υποσχέθηκε πως στις επόμενες ώρες θα γίνουν οι πληρωμές των οφειλομένων κάτι που δεν συνέβη, ενώ αμέσως ειδοποιήθηκε η ΕΣΗΕΑ, αντιπροσωπεία της οποίας πήγε στο χώρο που στεγαζόταν η εφημερίδα για να διαπιστώσει την πραγματικότητα. Με την παραίνεση της ΕΣΗΕΑ, οι εργαζόμενοι πήγαν στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα προκειμένου να καλέσουν την αστυνομία για να πιστοποιήσει πως πράγματι είχαν αλλάξει οι κλειδαριές. Μάλιστα ήταν ανοιχτό το ενδεχόμενο να υποβληθούν μηνύσεις επειδή ο κόσμος δεν είχε τη δυνατότητα να πάρει καν τα προσωπικά του αντικείμενα. Αλλες πληροφορίες ήθελαν την ιδιοκτησία να προχωράει στην έκδοση άλλου αθλητικού φύλλου, ενώ κυκλοφόρησαν και κάποια ονόματα για τα διευθυντικά πόστα.
Η αντιπροσωπεία της ΕΣΗΕΑ πήγε στο χώρο που στεγάζεται η «Sportime» προκειμένου να βρει τους ιδιοκτήτες. Σήμερα θα συνεδριάσει το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και υπάρχει μια τάση που θα προτείνει γενίκευση των κινητοποιήσεων στον όμιλο «Sportime». Στην «Αθλητική Ηχώ» εργάζονταν πενήντα περίπου άτομα (δημοσιογράφοι και τεχνικοί)».

Και πάμε στην ουσία τώρα: ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΜΠΗΚΕ ΛΟΥΚΕΤΟ! Η εταιρεία που εξέδιδε την «Αθλητική Ηχώ» είναι υπό πτώχευση και οι (τέως) εργαζόμενοι όχι μόνο χάνουν τις αποζημιώσεις αλλά και τα δεδουλευμένα τους (για τα αναδρομικά της αύξησης ας μην το συζητάμε...). Η εργοδοσία προχωράει τάχιστα στην έκδοση του νέου φύλλου υπό τον (πιθανότερο) τίτλο «ΝΕΑ Αθλητική». Διευθυντής είναι ο Δημήτρης Κριτής, ο οποίος έχει ήδη πιάσει δουλειά στο Μοσχάτο, έχοντας μάλιστα προσεγγίσει και εργαζόμενους του παλιού μαγαζιού! Τα γραφεία θα είναι στο ίδιο κτίριο με το «Sportime» (στον 1ο όροφο).

Για το θέμα αυτό γράφει σήμερα η «SportDay» υπό τον τίτλο «Σιωπηλή “Ηχώ”»:
«Εκτός της νέας εφημερίδας θα μείνουν πέντε με έξι υψηλόμισθοι της «Αθλητικής Ηχούς», με προφανή στόχο τη μείωση του κόστους έκδοσης. Σήμερα το πρωί στις 11 στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ θα συνεδριάσει το ΔΣ παρουσία των εργαζομένων της «Α.Η.» προκειμένου να αποφασιστούν οι επόμενες κινήσεις. Ηδη από χθες το προεδρείο της Ενωσης ενημέρωσε τους δημοσιογράφους της «Sportime» για την απόφασή της να προκηρύξει απεργία στον όμιλο Οντόνι την προσεχή Τρίτη 30 Μαίου.
«Η Ενωση ήρθε να προασπίσει τα δικαιώματα των εργαζομένων. Δεν πρόκειται να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια» δήλωσε ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Πάνος Σόμπολος. Για το ίδιο θέμα πήρε θέση στον SuperΣΠΟΡ FM ο δημοσιογράφος – αρθρογράφος της «Αθλητικής Ηχούς» Μένιος Σακελλαρόπουλος: «Δεκάδες εργαζόμενοι, οικογενειάρχες, βρίσκονται στο δρόμο και δεν έχουν να πληρώσουν ούτε το νοίκι τους γιατί κάποιος αποφάσισε χωρίς λόγο και αιτία να αναστείλει την έκδοση της πιο ιστορικής αθλητικής εφημερίδας στην Ελλάδα με 60 χρόνια παρουσίας. Ρωτάω λοιπόν αν υπάρχει κράτος, αν υπάρχουν νόμοι. Ποιος εκδίδει την «Αθλητική Ηχώ»; Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ή ο Μπιλ Κλίντον», διερωτήθηκε...».

Αποκαλυπτικός και καυστικός είναι σήμερα και ο Αντώνης Πανούτσος, ο οποίος γράφει στην 2η σελίδα της “SportDay”:
Φτάσαμε λοιπόν στο αμήν, με την ιδιοκτησία να χρωστάει σε εργαζόμενους, προμηθευτές χαρτιού και τυπογραφείο. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν δύο λύσεις. Η επαγγελματική, στην οποία η ιδιοκτησία ψάχνει να βρει αγοραστή και αν δεν βρει αποζημιώνει όσους υποχρεούται και το κλείνει. Και η κυριλέ, στην οποία η ιδιοκτησία, αν δεν βρει αγοραστή, αποζημιώνει όσους περισσότερους μπορεί –και αν μπορεί όλους- και πάλι το κλείνει. Εδώ έχουμε μια Τρίτη πρωτότυπη λύση. Η ιδιοκτησία λέγεται ότι προχωράει σε δημιουργία νέας εφημερίδας που θα λέγεται «Αθλητική Κραυγή», «Αθλητική Στριγκλιά» ή δεν ξέρω τι. Θα κρατήσει όσους από τους προηγούμενους δημοσιογράφους και τεχνικούς θέλει ή βρίσκει τον μισθό τους βολικό και οι προμηθευτές και ανεπιθύμητοι μπορούν να αγοράζουν τα Φύλλα της Κυβερνήσεως και να ψάχνουν για τη μετοχική σύνθεση της προηγούμενης ιδιοκτησίας. Στις παρακάτω στήλες κάποια ερωτήματα.
Είναι απίθανο όπως κι αν ονομαστεί η «Αθλητική Ηχώ», ότι θα κινηθεί σε άλλον χώρο εκτός του Παναθηναϊκού. Τι λοιπόν επιτρέπει την ελπίδα ότι μια εφημερίδα με νέο όνομα αλλά ίδια γραμμή και αποψιλωμένο δυναμικό, θα κατορθώσει αυτό που δεν κατόρθωσε η προκάτοχός της;
Ποιος μπορεί να αναλάβει τη διεύθυνση της «Ηχούς», όταν γνωρίζει ότι προμηθευτές και συνάδελφοι του δεν πήραν τα λεφτά τους χάρη σε μετοχικές ταρζανιές; Το «επί πτωμάτων» στο επάγγελμα δεν με σοκάρει. Ολοι κάποιον ρίξαμε και κάποιος μας έχει ρίξει, αλλά το «επί πτωμάτων» της εργοδοσίας πάνω σε συναδέλφους είναι ασυγχώρητο και το μεταφέρεις μαζί με τα ένσημά σου. Αλλο να πεις «δεν μου κάνει, διώχ’ τον, που οι διευθυντές των εφημερίδων θα έπρεπε να κάνουν συχνότερα. Αλλο όμως είναι να ξέρεις ότι τον διώχνουν όχι επειδή δεν σου κάνει και με την αποζημίωσή του, αλλά επειδή παίρνει πολλά λεφτά και θέλουν να τον διώξουν χωρίς αποζημίωση. Επίσης, μια ιδιοκτησία που δεν έχει τα λεφτά να πληρώσει αποζημιώσεις είναι ποτέ δυνατόν να κάνει ανασυγκρότηση εφημερίδας για να ανακάμψει; Ούτε στα όνειρα.
Η ζωή ενός ανθρώπου κρίνεται από τον τρόπο που πεθαίνει. Ο,τι και να γίνει, η «Αθλητική» έφτασε στο τέλος της. Οι τελευταίες κινήσεις είναι σαν ένας άνθρωπος που κρίνεται κλινικά νεκρός να μπαίνει στην εντατική για να διατηρηθεί τεχνητά στη ζωή. Οχι από αγάπη, αλλά για την κληρονομιά –ή τουλάχιστον στην περίπτωση της «Αθλητικής»- για τις αποζημιώσεις. Κάθε δημοσιογράφος το ξέρει. Ακόμα κι αυτός που θα ήθελε να γίνει ο διευθυντής της μιας μέρας. Αντε του ενός μήνα. Αλλά όχι του ενός χρόνου. Το παιχνίδι θα ξαναπαιχτεί, τα χρέη θα συσσωρευτούν και οι ιδιοκτήτες του νέου εντύπου θα λένε ότι και πάλι δεν έχουν σχέση με την έκδοσή του. Μόνο ένας ηλίθιος ή ένας υποκριτής δεν θα μπορούσε να το δεχτεί. Εκτός αν ο τσάτσος της ιδιοκτησίας καταφέρνει να είναι και τα δύο».

Για το «καυτό» θέμα της «Αθλητικής Ηχούς» μπορείτε να διαβάσετε απόψεις στην ιστοσελίδα του SocialForum

Η διεθνής εταιρεία προκαθορισμένου στοιχήματος PSATingbet.com, τρεις ημέρες πριν από τη γενική συνέλευση, «έβγαλε» τις αποδόσεις για τις επερχόμενες εκλογές του ΠΣΑΤ. Η γκανιότα, όπως διαπιστώνετε, κρατήθηκε σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα αφού στόχος των διοργανωτών του στοιχήματος είναι να προσελκύσουν ως πελάτες τους έναν κλάδο που συχνά –συχνότατα- σπρώχνει πολλά λεφτά σε κάθε είδους στοιχηματισμό! Οπως παρατηρείτε τα μεγαλύτερα φαβορί είναι ο Παύλος Γερακάρης με απόδοση μόλις 1,05 και ο Κώστας Μυλωνάς (1,25)...

ΠΡΟΕΔΡΟΣ:
1,05 Γερακάρης
251 Παγανόπουλος
Α ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ:
3,75 Κοτσώνης
1,25 Μυλωνάς
Β ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ:
2,60 Μότσης
7,00 Νικολάου
1,75 Σκουντής
ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ:
9,00 Γιαννόπουλος
1,70 Κωνσταντακόπουλος
2,25 Τριανταφύλλου
ΤΑΜΙΑΣ:
1,75 Αντωνίνης
2,20 Μανετάκης

ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑ:
450 έγκυρα ψηφοδέλτια:
2,65 OVER
1,30 UNDER

Να περάσει «ατόφια» η «γραμμή»
(Γερακάρης, Μυλωνάς, Κωνσταντακόπουλος, Αντωνίνης):
1,55 ΝΑΙ
2,40 ΟΧΙ

Ψήφοι Παγανόπουλου για την προεδρία: 150,5
1,75 OVER
2,15 UNDER

Υ.Γ: Επόμενο κουπόνι, με τις τελικές τιμές, θα εκδοθεί μια εβδομάδα πριν από την ημέρα των εκλογών.

Πάτροκλε, θα ζεις πάντα κοντά μας...

Επιστολή – απάντηση έστειλε και στο «Κεντρί» του «Sportime» ο Γιάννης Μαμουζέλος με αφορμή την ανα-δημοσίευση του ρεπορτάζ για την ΕΡΤ στο «ΠΑΡΟΝ». Αναφέρει:
«Αθήνα, 6 Μαΐου 2006
Αγαπητοί συνάδελφοι, παλιοί φίλοι,
Ατυχώς σπάνια διαβάζω -για ευεξήγητους λόγους σε όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα- «Sportime» και έτσι δεν είδα αν η αναδημοσίευση ρεπορτάζ από το «Παρόν» της 30/4/2006 αποσκοπούσε στη δημιουργία εντυπώσεων ή στην αναζήτηση της αλήθειας.
Δεν θα απαντούσα αν στη στήλη «Το κεντρί» (5/5/2006) δεν υπήρχαν κάποιες προεκτάσεις του θέματος και ιδίως η πρόκληση της φράσης: «Και είναι φανερό ποιοι θέλουν να δουλέψουν, διότι αυτοί είναι και που αντιδρούν σε λίστες και παραλίστες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας».
Οφείλω λοιπόν να επισημάνω σε παροικούντες και μη στην... Ιερουσαλήμ ότι προσωπικά (αν και πιστεύω κανείς από όσους αναφέρθηκαν στο ρεπορτάζ) είμαι από εκείνους που για περισσότερα από τριάντα χρόνια δούλεψαν ή ήθελαν να δουλέψουν για την ΕΡΤ, έστω και χωρίς οφίτσια, χωρίς μισθολογικά προνόμια, χωρίς συμμετοχή σε παρέες «εκλεκτών», «κολλητών», «κομματικών» ή υποστηριζόμενων από ισχυρά πρόσωπα μέσα ή έξω από την εταιρεία.
Επιπλέον θεωρώ τιμή μου, έστω κι αν προφανώς με έβλαψε προσωπικά και επαγγελματικά, ότι συγκαταλέγομαι στους «αντιδραστικούς» (έστω κι αν δεν μπορούσα να επηρεάσω νοσηρές νοοτροπίες και αυταρχικές αντιλήψεις συμπεριφοράς και διοίκησης...) σε οτιδήποτε θεωρούσα ότι ξέφευγε από αρχές, δεοντολογία, διαφάνεια, νομιμότητα, κανόνες δημοσιογραφικής, επαγγελματικής και τηλεοπτικής πρακτικής.
Δεν θα προχωρήσω στην ουσία της «καταγγελίας» που δημοσιεύθηκε στο «Παρόν» και αναπαράχθηκε στο «Sportime».
Απλώς θα ρωτήσω αν «Το κεντρί» προσπάθησε να διερευνήσει την πραγματικότητα μέσα από το ακόλουθο σκεπτικό: αν τόσο πολλοί γνωστοί δημοσιογράφοι-τακτικοί υπάλληλοι δεν εργάζονται είναι σίγουρα πολύ κακό... Αν εμφανίζονται μόνο για καφέ (για το θεαθήναι λοιπόν στην εργασία τους....) είναι ακόμη χειρότερο... Αν δεν εμφανίζονται ή παραμένουν αδρανείς υποαπασχολούμενοι ή περιθωριοποιημένοι ή (δεκάδες θα μπορούσα να παραθέσω....) επειδή πιθανώς δεν έχουν αντικείμενο δουλειάς ή δεν τους... πάνε ή δεν τους αξιολογούν ως ικανούς να μετέχουν σταθερά και ουσιαστικά στα δρώμενα της ΕΡΤ, τότε είναι χείριστο!
Τα όποια ερωτήματα απορρέουν από το σκεπτικό αυτό, ας τα αναζητήσουν όσοι γράφουν τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ από όσους είναι αρμόδιοι και υπεύθυνοι. Μαζί με ένα ακόμη: μήπως αρκετοί από όσους έχουν ελάχιστα χρόνια στην ΕΡΤ και πολύ καλύτερες αμοιβές από τους παλιούς εργάζονται περιοδικά και επιλεκτικά και μάλιστα χωρίς τις δεσμεύσεις (για εργασία σε άλλα ΜΜΕ, για την παρουσίασή τους ως απεσταλμένων κ.ά.) που έχουν οι δημοσιογράφοι-τακτικοί υπάλληλοι;
Ας μείνουμε προς το παρόν εδώ, γιατί πολλά μπορούν να ειπωθούν... Ας περιμένουμε όμως να μιλήσουν πρώτα όσοι είχαν ή έχουν τα... γένια και τα χτένια στην ΕΡΤ! Γιατί μετά μπορεί να χαθούν και η μπάλα και τ’ αυγά και τα πασχάλια, εφόσον υπάρχουν δημοκρατία και δικαιοσύνη στην Ελλάδα...
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Συναδελφικά
Γιάννης Μαμουζέλος
Μαχόμενος δημοσιογράφος απλώς...
Εκτός τειχών, χωρίς φίλους και υποστηρικτές από κόμματα, πολιτικούς, επιχειρηματίες, ομάδες ή συμφέροντα»

Υ.Γ: Διάχυτη είναι η άποψη στην πιάτσα ότι η εκπρόθεσμη υποψηφιότητα του Γιάννη Ιωαννίδη για το Δ.Σ. του ΠΣΑΤ (στην περίπτωση που δεν ήταν «στημένη») θα «εκμεταλλευθεί - χρησιμοποιηθεί» από κάποιους (ποιούς;) εναντίον της υποψηφιότητας του Σωτήρη Τριανταφύλλου (για γενικός γραμματέας)...
Υ.Γ.1: Η γελοιότητα θα χτυπήσει κόκκινο από κάποιους που ετοιμάζονται να καταθέσουν (και να υποστηρίξουν) υποψηφιότητά τους την οποία επιθυμούν να καταθέσουν την ερχόμενη Πέμπτη!!!
Υ.Γ.2: Για σχόλια, κους – κους, περίεργα και οτιδήποτε άλλο θέλετε να «καταθέσετε» για τις εκλογές του ΠΣΑΤ σας περιμένουμε στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση: sporpress@yahoo.gr
Υ.Γ.3: Ο,τι πει ο Πρόεδρος (ένας είναι ο Πρόεδρος...)

Την υπόθεση Γιαννόπουλου – Τριανταφύλλου, στις εκλογές του ΠΣΑΤ, δεν άφησε ασχολίαστη και ο «Στέφανος Χάρης», ο οποίος γράφει στην τελευταία σελίδα της χθεσινής «Sportday» (9 Μαϊου 2006) με τίτλο «Στο λιμάνι, στο μουράγιο, τα πίνω με έναν άγιο»:

Θα ξεκινήσω σήμερα δυναμικά, φίλε αναγνώστη. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να σε πνίγει το δίκαιο. Ισως το να σε πνίγουν τα χρέη. Επειδή όμως το δίκαιο είναι αυτό που θα μας απασχολήσει σήμερα, στέλνω πρωτίστως τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς στον συνάδελφο Νίκο Γιαννόπουλο και δευτερευόντως δημοσιεύω τη γνωστοποίηση-ένσταση που κατέθεσε στα μέλη του Δ.Σ. αλλά και στον πρόεδρο του ΠΣΑΤ.
Την ένσταση, βέβαια, ο αγαπητός Νίκος την έστειλε στον καλό συνάδελφο Δήμαρχο Χάρη, ο οποίος και αυτός εργάζεται στη «SportDay», έχοντας προφανώς την εντύπωση ότι όποιος ονομάζεται Χάρης μπορεί κάλλιστα να του βρει λύση στο πρόβλημά του, δημοσιεύοντας τη διαμαρτυρία του. Χωρίς καμία διάθεση να υποτιμήσω τον συνάδελφο, έχω να του πω ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Πράγμα που γνωρίζει πολύ καλά ο συνάδελφος Δήμαρχος και γι' αυτό, πράττοντας με ωριμότητα, παρέδωσε τη γνωστοποίηση-ένσταση σε μένα για να τη χειριστώ καταλλήλως.
Βέβαια, παίζει και κάτι άλλο, το οποίο μου φανέρωσαν κάποιοι συνάδελφοι από την εφημερίδα, οι οποίοι τυχαίνει να γνωρίζουν τον καταγγέλλοντα προσωπικώς. Οτι δηλαδή ο Νίκος Γιαννόπουλος, όπως και τόσοι άλλοι αμέτρητοι σαν τους κόκκους της άμμου, είναι θαυμαστής μου. Το Δήμαρχος Χάρης συνεπώς, που αναγράφει στο αντίγραφο της γνωστοποίησης που εστάλη στα γραφεία της εφημερίδας, δεν αναφερόταν στον συνάδελφο με το ίδιο όνομα, αλλά σε ΠΡΟΤΑΣΗ-ΠΡΟΤΡΟΠΗ του Γιαννόπουλου να διεκδικήσω το Δημαρχιακό Αξίωμα στις προσεχείς δημοτικές εκλογές.
Αν όντως είναι έτσι, τον ευχαριστώ και επιφυλάσσομαι. Προχωράω τώρα στη δημοσίευση της ένστασης, της οποίας το περιεχόμενο καλό είναι να γνωρίζετε όλοι.

«Δηλώνω υπεύθυνα ότι ο συνάδελφος Σωτήρης Τριανταφύλλου κατέθεσε εκπρόθεσμα την υποψηφιότητά του ως γενικός γραμματέας του ΠΣΑΤ.
Η προθεσμία υποβολής ήταν την Παρασκευή 5 Μαΐου έως τις δέκα το πρωί και ο έφορος του Συνδέσμου κ. Τριανταφύλλου την κατέθεσε ένα λεπτό μετά.
Θα πρέπει να σημειώσω ότι από τις 09:45 του υπενθύμισα ότι δεν έχει καταθέσει τη σχετική αίτηση και αυτός δεν το έπραξε.
Στις 09:58 του το είπα και πάλι.
Στις 09:59 φώναξα μεγαλόφωνα εντός της κεντρικής αίθουσας του Συνδέσμου ότι λήγει ο χρόνος υποβολής των υποψηφιοτήτων.
Στις 10:00 ακριβώς, παρουσία του κ. Παύλου Γερακάρη, πήραμε τον ΟΤΕ και όντως ο χρόνος είχε εκπνεύσει.
Γύρω στις 10:01 ο συνάδελφος Σωτήρης Τριανταφύλλου κατέθεσε την υποψηφιότητά του. Εκπρόθεσμα...
Εχοντας πίστη στον Θεό και πάντα με γνώμονα τη Δικαιοσύνη, ζητώ από το απερχόμενο Διοικητικό Συμβούλιο να μην κάνει δεκτή την εκπρόθεσμη αίτηση του συμπαθούς, κατά τ' άλλα, Σωτήρη Γιαννόπουλου.
Ο συνάδελφος δεν δικαιούται πλέον να είναι υποψήφιος για τη θέση του γενικού γραμματέα του Συνδέσμου στις προσεχείς εκλογές.
Σε κάθε περίπτωση επιφυλάσσομαι κάθε νομίμου δικαιώματός μου».

Γνωστοποίηση-καταπέλτης θα έλεγα για τον κατά τ' άλλα συμπαθή, αρκεί να μη μας τη βγαίνει, Σωτήρη Τριανταφύλλου, ο οποίος από εδώ και πέρα θα έχει να κάνει μαζί μου. Τα γεγονότα, φίλε αναγνώστη, όχι απλώς μιλούν μόνα τους, αλλά διακρίνω και μια φλυαρία από μεριάς τους.
Και μόνο ότι ο φίλος Νίκος Γιαννόπουλος πήρε τον ΟΤΕ, παρουσία του κ. Παύλου Γερακάρη, χωρίς τη συνδρομή του οποίου μάλλον δεν θα τον εξυπηρετούσαν, για να διασταυρώσει την πιθανότητα να είναι εκπρόθεσμη η υποψηφιότητα του Τριανταφύλλου, αποδεικνύει όλους τους ισχυρισμούς του με τον ακριβέστερο από κάθε άποψη τρόπο.
Η δε ακριβής αναφορά, την οποία σίγουρα θα πρόσεξες, φίλε αναγνώστη, στη γνωστοποίηση, ότι δηλαδή «γύρω στις 10:01 ο συνάδελφος κατέθεσε την υποψηφιότητά του», υποδηλώνει την πρόθεση να εμπλέξουμε μέχρι και το Γκρίνουιτς, αν δεν δικαιωθούμε. Που θα δικαιωθούμε...

Η επιστολή – απάντηση του συναδέλφου Γιάννη Μαμουζέλου προς «ΤΟ ΠΑΡΟΝ»:

«Αξιότιμε κ. Διευθυντά,
Ειλικρινά χάρηκα για την αναφορά του ονόματός μου στο σχετικό με την ΕΡΤ ρεπορτάζ στη σελ. 30 του φύλλου της 30ής Απριλίου.
Βέβαια την απάντηση για όσα συμβαίνουν στην ΕΡΤ χωρίς να ιδρώνει το αφτί κανενός μάλλον την είχατε στο θέμα που φιλοξενούνταν ακριβώς κάτω από το προαναφερόμενο...
Λογικά πολλές απαντήσεις για όσα συμβαίνουν στην ΕΡΤ και αλλού (επί χρόνια και όχι μόνο -για να είμαστε δίκαιοι- στην περίοδο της σημερινής κυβέρνησης...) θα έπρεπε να δίνουν οι εισαγγελείς, οι ορκωτοί λογιστές και οι δικαστές, αλλά τι να… προκάνουν κι αυτοί, καταπώς έλεγε κι ο αείμνηστος Χαρίλαος Φλωράκης.
Δεν επιθυμώ, εδώ, να αναφερθώ σε γενικότερα θέματα της αθλητικής διεύθυνσης της ΕΡΤ, ούτε σε κάποια ανακριβή σημεία του ρεπορτάζ, παρά μόνο σε ό,τι με αφορά προσωπικά.
Τονίζω λοιπόν, εξ αρχής, στον ανησυχήσαντα συντάκτη ότι αστοχεί σφόδρα και με αδικεί (μαζί φυσικά και τους υπόλοιπους αναφερόμενους συναδέλφους...) ότι θα έπρεπε να πηγαίνω στην ΕΡΤ για καφέ, ακόμη κι αν δεν υπάρχει άλλος λόγος παρουσίας μου εκεί!
Δεν υπήρξε ποτέ -σχεδόν 31 χρόνια τώρα- ούτε ο πρώτος ούτε ο εκατοστός λόγος παρουσίας μου στο ραδιομέγαρο της Αγ. Παρασκευής ή της Λ. Κατεχάκη ο καφές στο μπαρ. Κι ούτε θα κάνω το χατίρι αυτό σε οποιονδήποτε!
Ανήκω (με τη σύμβαση 11 της 15/1/1976) στο τακτικό/με σύμβαση αορίστου χρόνου προσωπικό και φυσικά έχω εντελώς διαφορετικά καθήκοντα, υποχρεώσεις ή εργασιακά δικαιώματα.
Κάποτε κάποιοι… κρατούντες έκριναν ότι έπρεπε να ελαχιστοποιήσουν την εργασιακή συμμετοχή μου ή -αν προτιμάτε- να με χρησιμοποιούν επιλεκτικά για να μη δημιουργηθεί και η εντύπωση παραέξω (όπως ατυχώς συμβαίνει και πολλοί αναρωτιούνται…) ότι «απολύθηκα, παραιτήθηκα, συνταξιοδοτήθηκα ή περιθωριοποιήθηκα»!
Όσο κι αν μπορεί να θεωρηθεί αυτάρεσκο και εγωιστικό, σύμφωνα με το βιογραφικό μου, αλλά και τη συνεπή και ξεκάθαρη πορεία μου στην ΕΡΤ για τριάντα χρόνια, δεν θα μπορούσε να απορήσει ακόμη κι αν με έβλεπε σε κάποιες θέσεις της διοικητικής ιεραρχίας. Αλλά αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
Τα λιγότερα λοιπόν που θα μπορούσε να έχει επιλέξει η ΕΡΤ για μένα θα ήταν κάποια τουλάχιστον από τα εξής: Συγκεκριμένος ρόλος και αρμοδιότητες, αξιοπρεπής προσωπική και επαγγελματική αντιμετώπιση, μεγαλύτερη συμμετοχή μου σε εκπομπές ή μεταδόσεις, αξιοποίηση της δημοσιογραφικής και τηλεοπτικής μου εμπειρίας σε τομέα εκπαίδευσης, οργάνωσης ή σχεδιασμού. Βέβαια και καλύτερη οικονομική μεταχείριση…
Σπεύδω να εξηγήσω το τελευταίο για να μην παρερμηνευθεί ότι το… παίζω μάγκας ή επιδιώκω εύνοια. Ερωτώ: Με ποια κριτήρια ή λειτουργικές ανάγκες έχουν επιλεγεί όσοι έχουν αποκλειστικές ή ειδικές συμβάσεις; Με ποια κριτήρια και αιτιολογική βάση πολλοί από τους συνεργάτες-συμβασιούχους των τελευταίων χρόνων αμείβονται με πολλαπλάσια ευρώ που… σφυρίζουν γύρω μας, αποτελώντας πρόκληση για όσους είναι εγκλωβισμένοι αναγκαστικά στη συλλογική σύμβαση; (Ξέρετε, αυτή που τόσο ζορίζεται να υπογράψει κάθε φορά η ΕΡΤ και αδυνατεί να επιβάλλει η ΕΣΗΕΑ…)
Συνεχίζω: Είναι δικό μου «λάθος» ότι ουσιαστικά καλούμαι να εργασθώ σε ένα και μοναδικό αντικείμενο (τον στίβο) που κάθε χρόνο έχει τηλεοπτική δραστηριότητα συνολικά δύο εβδομάδες, μοιραζόμενος τις όποιες μεταδόσεις με άλλους 4-5 συναδέλφους;
Α, μην ξεχάσω, κάθε τέσσερα χρόνια λόγω Ολυμπιακών ή Μεσογειακών κάνω κάτι παραπάνω.
Είναι δικό μου «λάθος» ότι υπάρχουν στην αθλητική διεύθυνση μισθοί και «αξιοποίηση» δημοσιογράφων τριών -τουλάχιστον- ταχυτήτων, επειδή έτσι θέλησαν όσοι αποφάσισαν -με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς και το Euro 2004- αθρόες προσλήψεις συνεργατών, με συνέπεια τώρα και πολλοί συνάδελφοι (με 10-15 χρόνια στην ΕΡΤ) να υποαπασχολούνται, αλλά και αρκετοί νέοι να… παίζουν συχνά στο «λούφα και παραλλαγή Νο 3»;
Μήπως, αγαπητέ συντάκτη του ρεπορτάζ, είναι δική μου ευθύνη που στην πορεία για τους Ολυμπιακούς αλλά και στη διάρκειά τους χρησιμοποιήθηκα μόνο σε μια ντουζίνα μεταδόσεις (κάποιες από τις οποίες είτε βγήκαν στον αέρα για μισή ώρα ή και καθόλου λόγω του περίφημου ζάπινγκ...) και σε καμιά εκπομπή, ούτε καν ως καλεσμένος;
Βλέπεις, κάποιοι έκριναν ότι 35 χρόνια συνεχούς αθλητικής δημοσιογραφίας, 30 χρόνια στην ΕΡΤ, 11 Ολυμπιακοί, 4 Μουντιάλ, 10 Παγκόσμια Πρωταθλήματα, 20 χρόνια παρουσίας ως συντάκτης, αρχισυντάκτης, σύμβουλος έκδοσης σε 4-5 ημερήσιες πολιτικές ή αθλητικές εφημερίδες, περιοδικά κ.λπ. δεν είχαν τίποτα να πουν!
Το ίδιο συμβαίνει και μετά… Μπορεί ο καθείς να κληθεί σε εκπομπή της ΕΡΤ για να συνεισφέρει τη γνώμη ή τη «σοφία» του, αλλά για μένα (και για άλλους παλιούς συναδέλφους που αναφέρει το ρεπορτάζ) δεν υπάρχει ποτέ θέση!
Επομένως δεν υπάρχει φόβος να εμφανισθώ τον άλλον μήνα για το ταξιδάκι στο Μουντιάλ (όπως φοβάσαι...), έστω κι αν οι μεταδόσεις ελληνικών ή διεθνών ποδοσφαιρικών αγώνων που έχω κάνει ξεπερνούν κατά πολύ όσες έχουν κάνει μαζί όλοι όσοι θα πάνε στη Γερμανία…
Μήπως όμως φταίω γιατί εδώ και κάποια χρόνια δεν ξανάκανα (πλην Ολυμπιακών) μετάδοση άλλου σπορ ή εκπομπή; Μάλλον πρέπει να θεωρήσω τον εαυτό μου ξεπερασμένο, ντεμοντέ, γέρο, ανεπαρκή ή ακατάλληλο, οπότε καλώς αποφασίζουν όσοι σταδιακά και με έντεχνη φημολογία έφτιαξαν το σχετικό κλίμα, αναγορεύοντας άλλους σε σταρ, φίρμες, «νέες δυνάμεις» κ.ά.
Κλείνω εδώ, επειδή για τα άλλα θέματα που θίγονται στο ρεπορτάζ δεν επιθυμώ προς το παρόν να αναφερθώ… Επισημαίνω μόνο ότι πολλά από τα θέματα αυτά τα έχω κάνει γνωστά προ πολλού σε στελέχη της ΕΡΤ... Φωνή βοώντος εν τη ερήμω…
Επαναλαμβάνω ότι είμαι οιονεί και αενάως παρών στην ΕΡΤ. Καθώς ουδέποτε αρνήθηκα (ακόμη και πράγματα που δεν ήταν στις συμβατικές μου υποχρεώσεις...) εργασία, αντίστοιχη με την πορεία μου και το επαγγελματικό μου status. Αρνούμαι όμως πλέον τον ρόλο του κορόιδου, των δύο μέτρων και… πολλών σταθμών, της επαιτείας για αντικείμενο εργασίας, για ουσιαστικό ενεργό ρόλο…
Μην απορείτε λοιπόν και μην οργίζεστε, αγαπητέ ρεπόρτερ… Φοβούμαι ότι προ πολλού κάποιοι μας θέλουν στην ΕΡΤ μόνο για καφέ. Έτσι μας αξιολογούν. Βάρος, πρόβλημα μας νιώθει η «νέα τάξη πραγμάτων» της μετά (αρχής γενομένης τότε…) Παν-Παν εποχής! Λυπάμαι, αλλά καφέ σε μπαρ του ραδιομέγαρου δεν είναι και η καλύτερή μου επιλογή...
Αν θέλετε κι άλλα στοιχεία ή βαθύτερη ανάλυση του φαινομένου (γιατί υπάρχουν στην αθέατη πλευρά του λόφου οι αιτίες και σκοπιμότητες...), ευχαρίστως. Θα μπορούσατε ίσως να προκαλέσετε και μια συζήτηση, καλώντας οποιοδήποτε σημερινό ή παλαιότερο στέλεχος της ΕΡΤ, ώστε να πούμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, σε καιρούς πολύ χαλεπούς για τη δημοσιογραφία.
Ευχαριστώ για την υπομονή και την κατάχρηση του χώρου της εφημερίδας, αλλά σε μια περίοδο όπου επίσημη κατευθυντήρια θέση για τα πρόσωπα της όποιας εξουσίας (αλλά και όλων μας…) είναι η καθαρότητα, η διαφάνεια και η μη διαπλοκή, ας ακουστούν και μερικά πράγματα από την altera pars…»

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Γιάννης Μαμουζέλος
Δημοσιογράφος
Τακτικό μέλος ΕΣΗΕΑ & ΠΣΑΤ

Συνέχισε και στην τελευταία του έκδοση (7/5/2006) «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» το ρεπορτάζ για την ΕΡΤ:

ΣΑΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΡΤ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΜΑΣ
Άλλοι... ψωμολυσσάνε κι άλλοι παίρνουν απίστευτους μισθούς
Γιάννης Μαμουζέλος: Τι φταίω εγώ αν δεν μου δίνουν δουλειά, αν δεν με αξιοποιούν; Αρνούμαι όμως τον ρόλο του κορόιδου
Πόσοι από τους επικεφαλής της δορυφορικής τηλεόρασης μιλούν άριστα δύο ξένες γλώσσες, όπως υποχρεούνται;

Σάλο στο Μέγαρο της κρατικής τηλεόρασης, στην Αγία Παρασκευή, προκάλεσαν οι αποκαλύψεις με ονόματα για τις παρέες που «λυμαίνονται» την ΕΡΤ, τους αργόμισθους, τους έμπειρους συντάκτες που είναι στο ψυγείο, γιατί δεν είναι δικά τους παιδιά, τα εκατοντάδες εκατομμύρια που σπαταλούνται, το φαγοπότι που πέφτει ακόμη και με πλαστές αποδείξεις και κανείς δεν συγκινείται, δεν ζητάει λογαριασμό, δεν δείχνει να σέβεται τον ιδρώτα και τον μόχθο του ελληνικού λαού, το γεγονός ότι άλλοι ζουν με 300 και 400 ευρώ και οι «πασάδες» της ΕΡΤ ζουν μέσα σε χλιδή και με μεγαλομισθούς που θα ζήλευαν πάρα πολλοί Έλληνες…
Κανένας δεν τόλμησε να αμφισβητήσει τα στοιχεία που φέραμε στο φως. Σιωπή από την κυβέρνηση, τον υπουργό Τύπου. Καμία αντίδραση από την πολυκομματική διοίκηση της ΕΡΤ. Και από την άλλη μεριά το ξέσπασμα των «σκλάβων». Με συγχαρητήρια, αλλά και νέα στοιχεία για την κατάσταση που επικρατεί στην ΕΡΤ και η οποία έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, τύφλα να 'χει η διοίκηση Παν-Παν…
Έχουν δίκιο και οι δημοσιογράφοι τους οποίους ονομαστικά αναφέραμε να εκφράζουν το παράπονο: «Εμείς τι φταίμε αν δεν μας δίνουν αρμοδιότητες, δεν μας δίνουν ρόλο, δεν μας αξιοποιούν, δεν μας δίνουν δουλειά, δεν μας ζητάνε να συμμετέχουμε σε μια εκπομπή; Καθόμαστε, αλλά εμείς φταίμε;».
Ένας από αυτούς, ο γνωστός αθλητικός συντάκτης Γιάννης Μαμουζέλος, σε επιστολή που μας έστειλε και που τη δημοσιεύουμε στη συνέχεια, καταγράφει την πικρία του και φωτίζει όλα αυτά που γίνονται στην ΕΡΤ. «Φοβούμαι, λέει, ότι προ πολλού κάποιοι μας θέλουν στην ΕΡΤ μόνο για καφέ» και δηλώνει πρόθυμος για μια συζήτηση όπου θα ειπωθούν τα σύκα-σύκα και η σκάφη-σκάφη. Επομένως η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά τη διοίκηση του μαγαζιού.

«Ναι» σε απολύσεις από τον διευθυντή, «όχι» από τον πρόεδρο
Κατ' εντολήν του υπουργού Επικρατείας Θεόδωρου Ρουσόπουλου ο πρόεδρος της ΕΡΤ Χρήστος Παναγόπουλος ανήγγειλε συνέντευξη Τύπου για να δώσει απαντήσεις σε όσα καταλογίζονται στην ΕΡΤ. Τρεις ημέρες πριν στο πρες ρουμ ο κ. Ρουσόπουλος προσπάθησε να υπερασπιστεί τη διοίκηση της κρατικής τηλεόρασης που σφυροκοπείται από την κριτική για κακοδιαχείριση, αδιαφάνεια και σκάνδαλα. Η συνέντευξη Παναγόπουλου αναλώθηκε σε λεπτομερείς αναφορές περί διοικητικών παρεμβάσεων και χαρακτηρίστηκε από την καθολική άρνηση να δοθούν συγκεκριμένα στοιχεία για τα καυτά θέματα της ατζέντας της κρατικής τηλεόρασης. Καμία απάντηση για το κόστος της Eurovision («θα βγάλουμε περισσότερα από όσα είχαμε πει», ήταν η «απάντηση» σε ερώτηση), θολές απαντήσεις για τα οικονομικά («την επόμενη χρονιά τα έσοδα θα είναι περισσότερα από 300 εκατομμύρια ευρώ», είπε, όταν ήδη στον νυν προϋπολογισμό έχει δώσει το ποσό των 316 εκατ. ευρώ!). Ακόμη και στα ζητήματα των παρεμβάσεων στα διοικητικά φάνηκε πλήρης αντίθεση λόγων μεταξύ του προέδρου και των «συμβούλων» του στελεχών. Για παράδειγμα, ο διευθυντής ανθρώπινου δυναμικού Ευάγγελος Λουριδάς έλεγε ότι θα γίνεται αυστηρότερος έλεγχος του προσωπικού και θα μπορούν πλέον να απομακρύνονται (απολύονται) οι υπάλληλοι. «Δεν θα εφαρμοστεί αυτό το μέτρο», έσπευσε να διορθώσει την γκάφα ο Χ. Παναγόπουλος. Σύγχυση επικράτησε και στο θέμα της ψηφιακής, αφού ένα από τα στελέχη με υπερηφάνεια είπε πως ακόμη δεν έχει προστεθεί στην αξία της εταιρείας η αποτίμηση των τριών νέων ψηφιακών καναλιών, όταν ξέρουν πως λειτουργούν χωρίς νομικό καθεστώς πιλοτικά, για να αναγκαστεί για μια ακόμη φορά να τα μαζέψει ο Χ. Παναγόπουλος. Ο πρόεδρος της ΕΡΤ έκανε λόγο για «δύο» (!) θυγατρικές εταιρείες, τη μία της ψηφιακής, με τίτλο «Συνδρομητική Ψηφιακή», και μια δεύτερη για την «παραγωγή». Είπε μάλιστα πως το ΔΣ της πρώτης εταιρείας είναι το ΔΣ της ΕΡΤ ΑΕ. Το γεγονός ότι καμία απόφαση για την ψηφιακή (εκτός ίσως από μια παραγωγή της εκπομπής «Πανόραμα» για τις ανάγκες της επίγειας ψηφιακής) δεν έχει περάσει από το ΔΣ της ΕΡΤ προφανώς είναι «λεπτομέρεια» για τον πρόεδρο. Ανακοίνωσε επίσης το οργανόγραμμα που είχε ήδη ανακοινωθεί άλλη μια φορά, αλλά δεν προχώρησε, και την ολοκλήρωση των διαδικασιών ελέγχου προϋπολογισμού.

Βόμβα έτοιμη να εκραγεί η ΕΡΤ
Είναι τόσο απίστευτοι οι μισθοί που παίρνουν οι «ημέτεροι», ενώ οι «έξω» ψωμολυσσούν, που το μισό προσωπικό της ΕΡΤ κοντεύει να τρελαθεί, μας γράφει άλλος εργαζόμενος… Και αποκαλύπτει την ομάδα που διοικεί το αθλητικό τμήμα της ΕΡΤ. Και είναι μονάχα ένα τμήμα των αθλιοτήτων που γίνονται με την κρατική τηλεόραση.

Συγκεκριμένα ο φίλος εργαζόμενος μας γράφει τα εξής:
«Διάβασα προσεκτικά το άρθρο στην εφημερίδα σας σχετικά με τον «συμμαθητή» του πρωθυπουργού στο αθλητικό τμήμα της ΕΡΤ. Θα πρέπει να ξέρετε πως πίσω από τον «συμμαθητή» κρύβεται ολόκληρη ομάδα ανθρώπων, που στην ουσία διοικούν το αθλητικό τμήμα της ΕΡΤ.
Σάμπως ο ρεπόρτερ σας δεν γνωρίζει πως ο «κουμπάρος» του Νικολάκη, Κώστας Βερνίκος, είναι αυτός που κινεί τα νήματα στην ΕΡΤ, στηριζόμενος στην υποστήριξη του «φίλου» του από το ΜΕΓΚΑ κυρίου Χουλιάρα, που τώρα λύνει και δένει στην ΕΡΤ και χειρίζεται τα πακέτα των αθλητικών προγραμμάτων; Ο Βερνίκος ξεχρεώνει γραμμάτια για τα όσα έκανε στην Αθήνα 2004, όταν τοποθετούσε την παρέα του σε διάφορα πόστα. Είναι άραγε τυχαίο πως πολλοί από τους «στενούς» συνεργάτες του Βερνίκου στην Αθήνα 2004 σήμερα εργάζονται και στην ΕΡΤ; Ο Νικολάκης δεν ήταν υφιστάμενος του Βερνίκου στην Αθήνα 2004; O Σκουντής το ίδιο; Ο Σαλαντής το ίδιο; Και τόσοι ακόμα; Απλώς ο Βερνίκος βάζει τον «κουμπάρο» Νεοδημοκράτη μπροστά, γιατί, γνωστός αριστερός ο ίδιος, από ΚΚΕ ως ΠΑΣΟΚ (προστατευόμενος του κύκλου Σημίτη), θα ήταν «κόκκινο» πανί για τους Νεοδημοκράτες. Και επειδή ως άνθρωπος του Κόκκαλη την έπαθε μια φορά στο ΜΕΓΚΑ με τον Βαρδινογιάννη που απαίτησε την απομάκρυνσή του, φροντίζει τώρα να κινείται «διακριτικά» στους διαδρόμους της ΕΡΤ.
Σάμπως ο ρεπόρτερ σας δεν γνωρίζει πως όλοι αυτοί οι αθλητικογράφοι που αναφέρετε στο προηγούμενο ρεπορτάζ σας δεν είναι «άνθρωποι» του Βερνίκου;
Σάμπως ο ρεπόρτερ σας αγνοεί πως στην ΕΡΤ λειτουργεί παρα-αθλητικό τμήμα, με επικεφαλής τον κ. Βερνίκο, που διαχειρίζεται -ανεξέλεγκτο από τον «συμμαθητή» προϊστάμενο του αθλητικού- όλα τα θέματα του Τσάμπιονς Λιγκ; Και μια και μιλάμε για το Τσάμπιονς Λιγκ, πόσο κοστίζει στην ΕΡΤ; Ποιο είναι το πραγματικό ανταποδοτικό όφελος; Πόσο μπαίνει μέσα η Δημόσια Τηλεόραση; Πού είναι ο εισαγγελέας για να διερευνήσει πόση ζημιά έχει υποστεί το Δημόσιο;
Σάμπως ο ρεπόρτερ σας δεν γνωρίζει πως η ΕΡΤ έχει μεταβληθεί σε «Δούρειο Ίππο» της Νέας Δημοκρατίας, αφού σε καμία καίρια θέση (πλην του «συμμαθητή» αλλά και «κουμπάρου») δεν υπάρχει Νεοδημοκράτης;
Ξέρετε, κύριε Διευθυντά, πως η ΕΡΤ είναι βόμβα έτοιμη να εκραγεί; Το μισό προσωπικό κοντεύει να τρελαθεί έχοντας πληροφορηθεί τους απίστευτους μισθούς που παίρνουν οι «ημέτεροι», ενώ οι «έξω», με τεράστιες γνώσεις και αποδειγμένα προσόντα, ψωμολυσσάνε;
Ξέρετε τι γίνεται με την ψηφιακή; Ξέρετε πως όλοι αυτοί που βαρύνονται με ατασθαλίες προωθούνται τώρα στην ψηφιακή τηλεόραση; Ξέρετε πως ο πατέρας του φαντάρου «Γιαννάκη» της Γιάννας μετακόμισε και αυτός στην ψηφιακή; Αυτός που καταγγέλλεται ότι εξαφάνισε δεκάδες ταλαντούχους ρεπόρτερ για να προωθήσει τον γιο του; Παραδείγματα υπάρχουν δεκάδες. Ξέρετε, κύριε Διευθυντά, αν μιλούν άριστα -ως οφείλουν λόγω της θέσης τους- τουλάχιστον δύο ξένες γλώσσες οι επικεφαλής της δορυφορικής τηλεόρασης; Έναν χρόνο μπορούν να δείξουν τι έχουν κάνει; Ποια κέρδη έχουν φέρει στην κρατική (δημόσια) τηλεόραση;
Και τέλος, κύριε Διευθυντά, ρωτήστε τους Έλληνες. Τι προτιμούν; Να πληρώνουν επιπλέον χαράτσι για την ΕΡΤ ή για την Ολυμπιακή; Γιατί αν έδιναν οι Έλληνες τα χρήματα που δίνουν για την ΕΡΤ, ο εθνικός αερομεταφορέας θα είχε σωθεί. Η ΕΡΤ με τα χρήματα που παίρνει από τους φορολογούμενους έπρεπε να ήταν πρώτη σε τηλεθεαματικότητα. Είναι με το ζόρι πέμπτη και σε λίγο που θα αρχίσει να εκπέμπει με κανονικό πρόγραμμα ο ΣΚΑΪ θα είναι έκτη. Γιατί λοιπόν να χαρατσώνεται ο έλληνας φορολογούμενος για κάτι που δεν αποδίδει; Μήπως θα ήταν καλύτερα να δοθούν τα χρήματα για να σωθεί n Ολυμπιακή; Λέμε, μήπως;
Πηγή: «ΤΟ ΠΑΡΟΝ»

Χωρίς τη μεγάλη έκπληξη και το «μπαμ» της τελευταίας στιγμής, που όλοι περίμεναν, ολοκληρώθηκε το πρωί της Παρασκευής η προθεσμία υποβολής υποψηφιοτήτων για τις εκλογές του ΠΣΑΤ. Ούτε ο Χάρης Ξύδης, ούτε ο Κώστας Βερνίκος (σύμφωνα με το «όργιο» φημών που προηγήθηκε) τέθηκαν αντιμέτωποι με τον Παύλο Γερακάρη για τη θέση του προέδρου αφήνοντας μόνο τον Ανδρέα Παγανόπουλο να σηκώσει το βάρος της «εναλλακτικής» λύσης!
Οι υποψήφιοι, λοιπόν, όπως τους ανακήρυξε το απερχόμενο Δ.Σ. το οποίο συνεδρίασε το πρωί της Παρασκευής 5 Μαίου:

Πρόεδρος: Παύλος Γερακάρης, Ανδρέας Παγανόπουλος.
Α’ αντιπρόεδρος: Θεόδωρος Κοτσώνης, Κωνσταντίνος Μυλωνάς.
Β’ αντιπρόεδρος: Κώστας Μότσης, Γιάννης Νικολάου, Βασίλης Σκουντής.
Γενικός γραμματέας: Νίκος Γιαννόπουλος, Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, Σωτήρης Τριανταφύλλου.
Ταμίας: Αναστάσιος Αντωνίνης, Γιώργος Μανετάκης.
Μέλη: Κώστας Αλεξόπουλος, Αντώνης Αντωνόπουλος (Ντον-Ντον), Γιώργος Αρκουλής, Γιώργος Δασκαλόπουλος, Γιάννης Δέλκος, Μάκης Διόγος, Κώστας Κομίνης, Μιχάλης Κοσμετάτος, Λουκάς Λουκάς, Δημήτρης Μαλισιώβας, Βασίλης Μάστορας, Γιώργος Μίνος, Γιώργος Νικολάου, Θόδωρος Νταβέλος, Γιώργος Σηφάκης, Σπυριδούλα Σπανέα, Γιώργος Σπανουδάκης, Νίκος Τσώνης, Φώντας Χήτας.
Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο: Αγγελική Βύζικα, Δημήτρης Ευσταθίου (ΑΠΕ), Γιάννης Κούρκουλος, Νίκος Συνοδινός, Γιάννης Χατζηεμμανουήλ (Καβάλα).
Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο: Γιάννης Αργυρίου, Γιάννης Δάρας, Πέτρος Λινάρδος, Γιάννης Μαμουζέλος, Χάρης Παπαγεωργίου, Λάζαρος Πατσουράκος.
Εξελεγκτική επιτροπή: Γιώργος Αθανασίου, Βαγγέλης Αλυσανδράτος, Απόστολος Νταλούκας, Γιάννης - Μάριος Παπαδόπουλος.

Βέβαια «όλα τα λεφτά» ήταν η σημείωση, στο τέλος της επίσημης ανακοίνωσης του ΠΣΑΤ:
«Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΣΑΤ εξέτασε διεξοδικά το θέμα που προέκυψε σχετικά με την υποψηφιότητα του συναδέλφου, Σωτήρη Τριανταφύλλου για τη θέση του Γενικού Γραμματέα, μετά από ένσταση που υπέβαλε ο συνάδελφος και συνυποψήφιος Νίκος Γιαννόπουλος. Επειτα από σχετική επικοινωνία με τον νομικό σύμβουλο του Συνδέσμου, Σπύρο Παναγιωτόπουλο, το Δ.Σ. κατέληξε στην αποδοχή της υποψηφιότητας του κ. Τριανταφύλλου. Η οριστική όμως επικύρωσή της παραπέμπεται στην προσεχή Γενική Συνέλευση».

Τι συνέβη; Θα καταλάβετε πολλά μόλις διαβάσετε στη συνέχεια το κείμενο – ΜΝΗΜΕΙΟ της ένστασης.
«ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ – ΕΝΣΤΑΣΗ
Κύριε Πρόεδρε, αγαπητά μέλη του Δ.Σ. του Π.Σ.Α.Τ
Δηλώνω υπεύθυνα ότι ο συνάδελφος Σωτήρης Τριανταφύλλου κατέθεσε εκπρόθεσμα την υποψηφιότητά του ως Γενικός Γραμματέας του ΠΣΑΤ.
Η προθεσμία υποβολής ήταν η Παρασκευή 5 Μαϊου έψς τις δέκα το πρωί και ο έφορος του Συνδέσμου κ. Τριανταφύλλου την κατέθεσε ένα λεπτό μετά.
Θα πρέπει να σημειώσω ότι από τις 09.45 του υπενθύμισα ότι δεν έχει καταθέσει τη σχετική αίτηση και αυτός δεν το έπραξε.
Στις 09.58 του το είπα και πάλι.
Στις 09.59 φώναξα μεγαλόφωνα, εντός της κεντρικής αίθουσας του Συνδέσμου ότι λήγει ο χρόνος υποβολής των υποψηφιοτήτων.
Στις 10.00 ακριβώς παρουσία του κ. Παύλου Γερακάρη πήραμε τον Ο.Τ.Ε. και όντως ο χρόνος είχε εκπνεύσει.
Γύρω στις 10.01 ο συνάδελφος Σωτήρης Τριανταφύλλου κατέθεσε την υποψηφιότητά του. Εκπρόθεσμα...
Εχοντας πίστη στο Θεό και πάντα με γνώμονα τη Δικαιοσύνη ζητώ από το απερχόμενο Διοικητικό Συμβούλιο να μην κάνει δεκτή την εκπρόθεσμη αίτηση του συμπαθούς κατά τα άλλα Σωτήρη Τριανταφύλλου.
Ο συνάδελφος δεν δικαιούται πλέον να είναι υποψήφιος για τη θέση του Γενικού Γραμματέα του Συνδέσμου στις προσεχείς εκλογές.
Σε κάθε περίπτωση επιφυλάσσομαι κάθε νομίμου δικαιώματός μου.
Νίκος Γιαννόπουλος»

Το πρώην μέλος του Δ.Σ. Γιάννης Δάρας, ο οποίος ήταν στα γραφεία το πρωί της Παρασκευής δήλωσε: «Η υποψηφιότητα του Σωτήρη Τριανταφύλλου είναι εμπρόθεσμη και νομότυπη, θέλω να συγχαρώ τον Παύλο Γερακάρη για τον άψογο χειρισμό του θέματος. Σε ό,τι αφορά το ουσιαστικό μέρος δε, θεωρώ ότι δεν συνάδει με τους αθλητικούς συντάκτες να περιμένουν με το ρολόι στο χέρι και την εκπνοή της προθεσμίας...».

Πέρα όμως από τις... αστειότητες, το σοβαρότερο θέμα των φετινών εκλογών το αναδεικνύει ο συνάδελφος Νίκος Μαυρομάτης μέσα από τη στήλη “Media” στο «ΦΩΣ». Εγραψε την Παρασκευή:
«Οι φετινές εκλογές του ΠΣΑΤ βρίσκονται μπροστά σε έναν πολύ μεγάλο κίνδυνο. Αυτόν της αποχής.
Στις εκλογές του 2004 είχαν ψηφίσει 754 από τους 862 εγγεγραμμένους συναδέλφους, δηλαδή υπήρξε ποσοστό συμμετοχής 87,47%.
Φέτος υπάρχει μια σημαντική παράμετρος. Δικαίωμα ψήφου δεν θα έχει όποιος δεν έχει τακτοποιήσει τις οικονομικές του υποχρεώσεις απέναντι στο Σύνδεσμο, τουλάχιστον για το 2005.
Γενικά κάθε μέλος του ΠΣΑΤ θα πρέπει να δώσει 25 ευρώ για το 2005, 25 για το 2006 συν 10 ευρώ για τα έξοδα έκδοσης της κάρτας. Συνολικά 60 ευρώ (ήταν φαεινή ιδέα της νυν διοίκησης...).
Αυτή τη στιγμή τουλάχιστον τα 25 ευρώ για το 2005 (άρα και με δικαίωμα ψήφου) έχουν δώσει κοντά στα 450 μέλη του ΠΣΑΤ.
Βέβαια θα υπάρχει η δυνατότητα για τα μέλη να πηγαίνουν τις μέρες των εκλογών στον ΠΣΑΤ, να δίνουν τουλάχιστον τα 25 ευρώ και να αποκτούν αυτόματα δικαίωμα ψήφου. Δηλαδή με 25 ευρώ... αγοράζουν ένα ψηφοδέλτιο. Κομπογιαννίτικα πράγματα...
Η στήλη σκέφτεται, λοιπόν, πως υφίσταται κίνδυνος από το 87, 47% της συμμετοχής στις περασμένες εκλογές, το ποσοστό να πέσει κοντά στο 50%. Και το Δ.Σ. που θα εκλεγεί να είναι Συμβούλιο μειοψηφίας. Οπότε σε αυτήν την περίπτωση όποιος πανηγυρίσει για το αποτέλεσμα δεν θα ξέρει τι του γίνεται...»

Την αμέσως επόμενη μέρα (Σάββατο) η απογοήτευση και οι φόβοι του Νίκου Μαυρομάτη μεγάλωσαν αφού στις «κακίες» του γράφει ότι «Αν πάνε να ψηφίσουν πάνω από 350 συνάδελφοι στις εκλογές του ΠΣΑΤ θα είναι τεράστια έκπληξη».

Υ.Γ: Εξακολουθεί να ισχύει η παρατήρησή μας –και όσο περνούν οι μέρες ενισχύεται η πεποίθησή μας- ότι σημαντικότατο ρόλο στην έκβαση των εκλογών θα παίξει ο απερχόμενος πρόεδρος του Δ.Σ. Γιάννης Θεοδωρακόπουλος!
Υ.Γ.1: Να ‘ναι καλά ο Νίκος Γιαννόπουλος, έδωσε πάλι αφορμή σε όλους μας να διασκεδάσουμε με τις επερχόμενες εκλογές που –σίγουρα- θα μείνουν αξέχαστες... Αλήθεια, με τόση δημοσιότητα που πήρε η ένστασή του, έχει σκεφτεί να πρωταγωνιστήσει σε διαφήμιση με ρολόγια; «Στον επόμενο τόνο, η ώρα θα είναι... μεσάνυχτα»!
Υ.Γ.2: Συνυπογράφουμε τη δήλωση Δάρα και ευχαριστούμε τους συναδέλφους των δελτίων ειδήσεων που απέκρυψαν το γεγονός και δεν γίναμε ΡΟΜΠΕΣ στο πανελλήνιο! Αλήθεια, γιατί ο κ. Γιαννόπουλος δεν κάλεσε την Αμεσο Δράση;
Υ.Γ.3: Αν ως τη γενική συνέλευση της ερχόμενης Παρασκευής φτάσει στα γραφεία του ΠΣΑΤ ο λογαριασμός του ΟΤΕ, θα είναι ένα ατράνταχτο αποδεικτικό στοιχείο στα χέρια του κ. Γιαννόπουλου. Θα του συνιστούσαμε μάλιστα να μην περιμένει ως τότε αλλά να ζητήσει ο ίδιος την αναλυτική λίστα των τηλεφωνημάτων του επίμαχου πρωινού από τον Οργανισμό. «Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται»!
Υ.Γ.4: Η ΑΣΤΕΙΑ ένσταση Γιαννόπουλου εις βάρος του Σωτήρη Τριανταφύλλου δεν ήταν το πρώτο «χτύπημα κάτω από τη ζώνη» στον προεκλογικό αγώνα που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό. Το βράδυ της Πέμπτης, λίγες ώρες πριν εκπνεύσει η προθεσμία υποβολής υποψηφιοτήτων, κυκλοφόρησε στα δημοσιογραφικά γραφεία η (ψευδής και ανακριβής) πληροφορία ότι ο Γιώργος Μανετάκης αποσύρθηκε από την υποψηφιότητά του στη θέση του ταμία του Συνδέσμου... Οπως φαίνεται έχουν ακόμη τα μάτια μας να δουν πολλά!
Υ.Γ.5: Ο τίτλος του κειμένου αναφέρεται στη μεγάλη επιτυχία του Πασχάλη Τερζή και ουδεμία σχέση έχει με πρόσωπα και καταστάσεις του παρόντος...
Υ.Γ.6: Από τους φόβους του 50% της Παρασκευής ο Νίκος Μαυρομάτης «έπεσε» στο 33% το Σάββατο! Ας ελπίσουμε ότι οι φόβοι του συναδέλφου δεν θα επαληθευτούν αν και... χλωμό το βλέπουμε. Ελπίζουμε τη μέρα των εκλογών να μην φωνάζουν «εν χορώ» οι υποψήφιοι: «Που είναι οι ψηφοφόροι, οέο;».
Υ.Γ.7: Μόλις πέντε από τα έντεκα απερχόμενα μέλη του Δ.Σ. κατεβαίνουν ξανά στις εκλογές! Τι έγινε ρε παιδιά;

Δεκατέσσερα μέλη του ΠΣΑΤ είχαν καταθέσει έως το βράδυ της Τετάρτης υποψηφιότητες για τις επικείμενες αρχαιρεσίες του Συνδέσμου και σήμερα αναμένεται να ξεκαθαρίσουν τα πάντα.
Οι έως τώρα επίσημες υποψηφιότητες:
Πρόεδρος: Ανδρέας Παγανόπουλος.
Α’ αντιπρόεδρος: Θοδωρής Κοτσώνης.
Β’ αντιπρόεδρος: Γιάννης Νικολάου.
Γενικός γραμματέας: Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος.
Μέλη Δ.Σ: Κώστας Αλεξόπουλος, Αντώνης Αντωνόπουλος, Γιώργος Αρκουλής, Γιάννης Δέλκος, Κώστας Κομίνης, Μιχάλης Κοσμετάτος, Λουκάς Λουκάς, Γιώργος Νικολάου, Γιώργος Σηφάκης, Γιώργος Σπανουδάκης.

Υ.Γ: Εξακολουθεί να ισχύει η παρατήρησή μας –και όσο περνούν οι μέρες ενισχύεται η πεποίθησή μας- ότι σημαντικό ρόλο στην έκβαση των εκλογών θα παίξει ο απερχόμενος πρόεδρος του Δ.Σ. Γιάννης Θεοδωρακόπουλος!

Με τίτλο «Λύνει και δένει ο συμμαθητής του πρωθυπουργού!» «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» της Κυριακής έβαλε... φωτιά στην Αγία Παρασκευή, όπου από το πρωί της Δευτέρας τρέχουν και δεν φτάνουν!
Το πλήρες κείμενο:
«Σπατάλες, την ώρα που δεν υπάρχει ευρώ για τους συνταξιούχους - Αθλητικοί συντάκτες πληρώνονται χωρίς να περνάνε ούτε για καφέ! - Μεγαλομισθοί σε «κολλητούς»! - Χιλιάδες ευρώ δίνονται με πλαστές αποδείξεις για... ταξί! - Δύο ομάδες κυριαρχούν στην ΕΡΤ

Για όποιον αμφιβάλλει για τα… περίεργα και προκλητικά που συμβαίνουν εκεί πάνω στο Μέγαρο της Αγίας Παρασκευής, καθώς και για το όργιο σπατάλης και βολέματος της «παρέας μας», καλούμε τους υπεύθυνους (αν υπάρχουν ακόμη τέτοιοι εκεί στο μαγαζί της κρατικής τηλεόρασης) να απαντήσουν στα πιο κάτω ερωτήματά μας:

1) Τι γίνεται με το κλείσιμο φιλικών αγώνων παγκόσμιου ενδιαφέροντος στο εξωτερικό (αγώνας παλαίμαχων Μίλαν - Μπαρτσελόνα και φιλικός αγώνας ποδοσφαίρου ΗΠΑ - Γερμανίας); Ποιος έχει το γραφείο κλεισίματος τέτοιων εκδηλώσεων; Μήπως, λέμε μήπως σύζυγος στελέχους της ΕΡΤ; Σύντομα ακολουθούν τέσσερις διεθνείς αγώνες. Ποιοι αλήθεια έχουν τα γραφεία Τύπου διαφόρων Ομοσπονδιών (μέσω υπουργείου Αθλητισμού) και μάλιστα από 2-3 ο καθένας; Μήπως στελέχη του αθλητικού τμήματος της ΕΡΤ;

2) Τι γίνεται με τις παράνομες μονιμοποιήσεις στελεχών του αθλητικού τμήματος που είχαν φύγει από την ΕΡΤ και ξαναγύρισαν εκτός χρονοδιαγράμματος για μονιμοποίηση;
Κύριε Νικολάκη (διευθυντής του αθλητικού τμήματος της ΕΡΤ), θα μας πείτε αλήθεια πότε έρχονται στην ΕΡΤ -ούτε για καφέ- οι εξής δημοσιογράφοι:
Νίκος Τσώνης (πόσα γραφεία Τύπου έχει;), Γιάννης Θεοδωρακόπουλος (πρόεδρος ΠΣΑΤ), Στράτος Σεφτελής (αγνοείται - «Έθνος»), Γιάννης Μαμουζέλος (αγνοείται), Νίκος Αντωνιάδης (αγνοείται - «Ελεύθερος Τύπος»), Κώστας Καπάταης (αγνοείται), Παύλος Γερακάρης (διευθυντής εφημερίδας «Ώρα για Σπορ»), Κώστας Μιχαηλίδης (αγνοείται - υπάλληλος ΑΝΤ1), Αλέκος Θεοφιλόπουλος (αγνοείται - προϊστάμενος αθλητικών ειδήσεων - αρχισυντάκτης «Press Time»).
Όλοι αυτοί θα εμφανιστούν σε λίγο καιρό για το ταξιδάκι στη Γερμανία επί έναν μήνα, λόγω Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου.
Αλήθεια, κ. Νικολάκη (συμμαθητή του κ. πρωθυπουργού), με ποιο κριτήριο εσείς και οι σύμβουλοί σας δίνετε μισθούς στους υφισταμένους σας; Πώς είναι δυνατόν καταξιωμένοι δημοσιογράφοι, με 15 έτη προϋπηρεσία (τηλεόραση, εφημερίδες, ραδιόφωνο) να παίρνουν μισθό αστείο και δημοσιογράφοι 2-3 ετών (μαθητές των προηγουμένων) έγιναν δημοσιογράφοι ξαφνικά στην τηλεόραση με αμοιβές μέχρι 2.000 ευρώ επειδή είναι συγγενείς ή κολλητοί παραγόντων της ΕΡΤ (τι λέτε, κ. Κέκη και κ. Χατζηγεωργίου;).
Αν δεν θελήσετε να μας απαντήσετε, στο επόμενο φύλλο θα σας δώσουμε αναλυτική λίστα με ονόματα και μισθούς για όλους αυτούς τους περίεργους (ακατάλληλους για το γυαλί, ακόμη και ψευδούς, γνωστού πατρός, και νεαρές ενζενί που παρανόμως προσελήφθησαν).

3) Αλήθεια, κ. Νικολάκη, ποιος κανονίζει και ποιος πληρώνει για μια εβδομάδα (20-26/3/2006) από τις 12 τα μεσάνυχτα έως τις 6 το πρωί ζωντανή σύνδεση με Καναδά για Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Πατινάζ (περιγραφή Κωστάλας), μηδενικού ενδιαφέροντος τέτοιες ώρες κάλυψης;
Ακόμη και Έλληνας να συμμετείχε κάθε ημέρα, κανείς δεν το παρακολουθεί. Ξέρετε τι χρήματα χρεώνονται στην ΕΡΤ (πληρώνει ο έλληνας φορολογούμενος), έξι ημέρες ζωντανά επί έξι ώρες καθημερινά σύνδεση με Καναδά;
Ποιος αλήθεια, κ. Νικολάκη, αποφασίζει για την πολυδάπανη (μία εβδομάδα επί τρεις ώρες καθημερινά το μεσημέρι) κάλυψη του 8ου Πρωταθλήματος Κολύμβησης (Fina Cup) στη Σαγκάη, με συμμετοχή 2-3 Ελλήνων, μη γνωστών;

4) Απευθυνόμενοι στον πρόεδρο της ΕΡΤ και στη Γενική Διεύθυνση Ειδήσεων, ρωτάμε:
α) Πώς είναι δυνατόν ενώ υπάρχει δημοσιογράφος (Μιχ. Γρυπιώτης) μόνιμα εγκατεστημένος στην Αμερική (υπάλληλος της ΕΡΤ), στην Ουάσινγκτον, να φεύγει για μία εβδομάδα συνοδεύοντας την κ. Πετραλιά και τον κ. Αβραμόπουλο δημοσιογράφος από την Αθήνα (κ. Ρούλα Κωνσταντοπούλου);
β) Πώς είναι δυνατόν να γίνεται η ίδια μετακίνηση στη Γερμανία με την ίδια δημοσιογράφο και την κ. Πετραλιά, ενώ υπάρχει δημοσιογράφος μόνιμα εγκατεστημένος στη Γερμανία (Νίκος Χειλάς);
γ) Τι έργο αλήθεια προσφέρει στην ΕΡΤ ο δημοσιογράφος (αθλητικός) Νίκος Σχοινάς, μόνιμος συνοδός της κ. Πετραλιά (και στο υφυπουργείο Πολιτισμού και στο Τουρισμού), από Κίνα - Γερμανία - Αμερική κ.λπ.; Απλώς στην ΕΡΤ δεν πατά και πληρώνεται και δίπλα στην υπουργό (μήπως πληρώνεται και από εκεί), λόγω ταξιδίων, δεν τον αναζητά κανείς;
δ) Πώς γίνεται συνταξιούχος δημοσιογράφος (κ. Κίτσα Μπόντζου) να φεύγει με σύνταξη, να επαναπροσλαμβάνεται ως αρχισυντάκτρια μεσημβρινού δελτίου ειδήσεων τα Σαββατοκύριακα (μόνο), να αποπέμπεται και να επαναπροσλαμβάνεται εκ νέου; Οι αρχικές της αμοιβές, της πρώτης επαναπρόσληψης, ήταν 700.000 δρχ., οι αμοιβές της δεύτερης επαναπρόσληψης είναι 1.200.000 δρχ.;
ε) Μετά τις μονιμοποιήσεις (22/12/2005), με ποιον τρόπο προσλήφθηκαν, κ. Παναγόπουλε, οι Πέτρος Βίγλας, Σπυρ. Δουρίτσα (ΕΤ3), Ιωάννα Μουτσανά, Τζίνα Ζορμά, Δέσποινα Φαγκρά, Κ. Καλέτσιος, Φαίη Δούλγερη, Οσένκ Οφσκά (αλλοδαπή), Όλγα Λαθούρη, Χρύσα Τσίχλη και Λειβαδιώτης (δημοσιογράφοι);
στ) Τι γίνεται αλήθεια με την παράνομη εκταμίευση πακτωλού χρημάτων από παραγωγούς και τεχνικούς για ταξίδια στο εξωτερικό;
Πώς είναι δυνατόν π.χ. υπάλληλος για 4 ημέρες στην Αμερική να παίρνει 1.000 ευρώ και άλλος υπάλληλος, ταξιδεύοντας μαζί με τον προηγούμενο στο ίδιο μέρος, τις ίδιες μέρες, να παίρνει 82.000 ευρώ και να φέρνει επιστροφή παραστατικών 85.000 ευρώ με πλαστές αποδείξεις;
Υπάρχει απόδειξη ταξί 7.000 ευρώ, ενώ στην πραγματικότητα είναι 70 ευρώ μετά από επικοινωνία με τον οδηγό ταξί σε Ιταλία και Αλβανία (ταξί 1.000.000 δρχ.). Οι αποδείξεις είναι στην ΕΡΤ. Μερικοί από τους εμπλεκόμενους απομακρύνθηκαν (Λ. Δρ.), μετακινήθηκαν (Σ. Ζ., Κ. Τρ. και Β. Μπ.) στη δορυφορική και ψηφιακή, μερικοί προήχθησαν (Α. Π.) υπεύθυνοι Eurovision (ελέω Γ. Χουλιάρα) και, τέλος, εις βάρος του Κ. Ντ. εκκρεμεί ΕΔΕ και εξακολουθεί να πηγαίνει ταξίδια με τον πρωθυπουργό».

Λιγότερο από δυο 24ωρα έμειναν έως την καταληκτική ημερομηνία για την κατάθεση υποψηφιοτήτων για τις αρχαιρεσίες του ΠΣΑΤ και το παρασκήνιο έχει πάρει φωτιά! Μέχρι το βράδυ της Τρίτης ελάχιστοι συνάδελφοι είχαν καταθέσει την υποψηφιότητά τους στη γραμματεία του Συνδέσμου και το... «πάρτι» αναμένεται να γίνει αύριο βράδυ και –φυσικά- το πρωί της Παρασκευής 5 Μαϊου (ώρα 10 π.μ.).
Η γενική συνέλευση έχει οριστεί στις 12 Μαϊου με βασικό θέμα ημερήσιας διάταξης τις αρχαιρεσίες για την ανάδειξη Δ.Σ. σύμφωνα με το νέο καταστατικό μας. Σε περίπτωση μη απαρτίας η επαναληπτική συνέλευση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 19 Μαϊου στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ (11 π.μ.).
Οι έως τώρα υποψηφιότητες (εντός παρενθέσεων οι... προθέσεις):
Πρόεδρος: Παύλος Γερακάρης (Κώστας Βέρνικος, Χάρης Ξύδης).
Α’ αντιπρόεδρος: Θοδωρής Κοτσώνης (Κώστας Μυλωνάς).
Β’ αντιπρόεδρος: Γιάννης Νικολάου (Δημήτρης Ευσταθίου, Σωτήρης Τριανταφύλλου).
Γενικός γραμματέας: (Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, Σωτήρης Τριανταφύλλου).
Ταμίας: (Γιώργος Μανετάκης, Πάνος Σαμαράς, Μάκης Τσίλκος).
Μέλη Δ.Σ: Αντώνης Αντωνόπουλος, Γιώργος Αρκουλής, Γιάννης Δέλκος, Κώστας Κομίνης, Μιχάλης Κοσμετάτος, Γιώργος Σηφάκης, Γιώργος Σπανουδάκης (Δημήτρης Ευσταθίου, Θεόδωρος Νταβέλος, Μάκης Τσίλκος).
Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό: Γιάννης Αργυρίου.
Εξελεγκτική Επιτροπή: Βαγγέλης Αλυσανδράτος.

Να θυμίσουμε το απερχόμενο Δ.Σ: Πρόεδρος: Θεοδωρακόπουλος Γιάννης - Α΄Αντιπρόεδρος: Γερακάρης Παύλος - Β΄Αντιπρόεδρος: Μυλωνάς Κώστας - Γενικός Γραμματέας: Κωνσταντακόπουλος Δημήτρης - Ταμίας: Σαμαράς Πάνος - Μέλη: Δοντάς Δημήτρης, Ευσταθίου Δημήτρης, Ακάλεστος Θεόδωρος, Νικολάου Γιάννης, Τσίλκος Μάκης, Τριανταφύλλου Σωτήρης.

Υ.Γ: Εξακολουθεί να ισχύει η παρατήρησή μας ότι σημαντικό ρόλο στην έκβαση των εκλογών θα παίξει ο απερχόμενος πρόεδρος του Δ.Σ. Γιάννης Θεοδωρακόπουλος...