"Media culpa" - Greek Sport Press

Το γνωστό ανέκδοτο που συμπυκνώνεται στο σημερινό μας τίτλο εμφανίζει το πεδίο της αθλητικής δημοσιογραφίας την τελευταία εβδομάδα. Η ιστορία ξεκίνησε με τον Μανώλη Σαριδάκη και συνεχίζεται με την «Αθλητική Ηχώ».
Ο παλαιός συνάδελφος παραιτήθηκε on air με την ιστορική πλέον φράση του «Ο Βαρδινογιάννης νίκησε και εγώ έχασα». Πλήρες και αναλυτικό είναι το ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε για το θέμα στο «sportime.gr»:
«Οι εξελίξεις στην υπόθεση Παπαδόπουλου έχουν προκαλέσει αναστάτωση ακόμα και στα ΜΜΕ! Το βράδυ της Τρίτης ο Μανώλης Σαριδάκης αποχώρησε οικειοθελώς από την μεταμεσονύκτια εκπομπή διαλόγου της Έρα Σπορ λέγοντας ατάκες που θα συζητηθούν! "Αγαπώ τον Παναθηναϊκό περισσότερο από την οικογένειά μου...Φεύγω...Ο Βαρδινογιάννης νίκησε και εγώ έχασα...Σας ευχαριστώ όλους, αντίο", ήταν τα τελευταία on air λόγια του συναδέλφου, που με δάκρυα στα μάτια έφυγε από την εκπομπή υποβάλλοντας την παραίτησή του.
Τι ήταν, όμως, αυτό που τον ώθησε στην αποχώρηση; Πληροφορίες αναφέρουν πως η εθελούσια έξοδός του οφείλεται σε άνωθεν τηλεφώνημα που δέχθηκε η διεύθυνση της κρατικής τηλεόρασης με αφορμή την σκληρή κριτική του συναδέλφου στο θέμα Παπαδόπουλου. Πιο συγκεκριμένα, «κατηγορήθηκε» πως τη Δευτέρα το βράδυ ζήτησε στον αέρα να γίνει γκάλοπ μεταξύ των ακροατών για το ποιον εκ των Γιαννακόπουλου ή Βαρδινογιάννη προτιμούν στην προεδρία της ΠΑΕ. Η κασέτα της εκπομπής ζητήθηκε από τους ανωτέρους του – προφανέστατα έπειτα από παρέμβαση… κάποιου - και όπως διαπιστώθηκε ουδέποτε ακούστηκε κάτι τέτοιο στον αέρα.
Γύρω στη 1 τα ξημερώματα, ο παρορμητικός Μανώλης Σαριδάκης ξέσπασε και αποχώρησε, ενώ στη συνέχεια αγανακτισμένοι φίλοι του Παναθηναϊκού με αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα ζητούσαν την επιστροφή του. Μάταια, όμως, καθώς ο Σαριδάκης ακόμα και σήμερα φαινόταν αμετάπειστος στην αρχική του απόφαση. Υπενθυμίζεται ότι προ ημερών η ΕΡΤ απέκτησε τα δικαιώματα του Παναθηναϊκού για τις σεζόν 2007-09».


Σαν να μην έφτανε αυτό χθες Τρίτη δεν κυκλοφόρησε η «Αθλητική Ηχώ» και όπως όλα δείχνουν το φύλλο της Δευτέρας ήταν το τελευταίο με το οποίο έκλεισε η ιστορία της «αρχαιοτέρας των Βαλκανίων» ύστερα από 60 χρόνια, 7 μήνες και 22 μέρες στις «επάλξεις».
Διαβάστε το σημερινό δημοσίευμα, στη στήλη Media του Φωτός, του Νίκου Μαυρομάτη:
«Η κατάσταση στην ιστορική αθλητική εφημερίδα στο απόλυτα οριακό σημείο. Χθες η «Αθλητική Ηχώ» δεν κυκλοφόρησε, αποτέλεσμα της επίσχεσης εργασίας που έκαναν οι τεχνικοί. Επίσχεση θα ξεκινούσαν από χθες και οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι πήγαν στο χώρο εργασίας τους και διαπίστωσαν πως οι πόρτες ήταν κλειστές, οι πόρτες είχαν αλλάξει και δεν μπορούσαν να μπουν μέσα για να πάρουν τα προσωπικά τους αντικείμενα.
Νωρίς το μεσημέρι η ιδιοκτησία υποσχέθηκε πως στις επόμενες ώρες θα γίνουν οι πληρωμές των οφειλομένων κάτι που δεν συνέβη, ενώ αμέσως ειδοποιήθηκε η ΕΣΗΕΑ, αντιπροσωπεία της οποίας πήγε στο χώρο που στεγαζόταν η εφημερίδα για να διαπιστώσει την πραγματικότητα. Με την παραίνεση της ΕΣΗΕΑ, οι εργαζόμενοι πήγαν στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα προκειμένου να καλέσουν την αστυνομία για να πιστοποιήσει πως πράγματι είχαν αλλάξει οι κλειδαριές. Μάλιστα ήταν ανοιχτό το ενδεχόμενο να υποβληθούν μηνύσεις επειδή ο κόσμος δεν είχε τη δυνατότητα να πάρει καν τα προσωπικά του αντικείμενα. Αλλες πληροφορίες ήθελαν την ιδιοκτησία να προχωράει στην έκδοση άλλου αθλητικού φύλλου, ενώ κυκλοφόρησαν και κάποια ονόματα για τα διευθυντικά πόστα.
Η αντιπροσωπεία της ΕΣΗΕΑ πήγε στο χώρο που στεγάζεται η «Sportime» προκειμένου να βρει τους ιδιοκτήτες. Σήμερα θα συνεδριάσει το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και υπάρχει μια τάση που θα προτείνει γενίκευση των κινητοποιήσεων στον όμιλο «Sportime». Στην «Αθλητική Ηχώ» εργάζονταν πενήντα περίπου άτομα (δημοσιογράφοι και τεχνικοί)».

Και πάμε στην ουσία τώρα: ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΜΠΗΚΕ ΛΟΥΚΕΤΟ! Η εταιρεία που εξέδιδε την «Αθλητική Ηχώ» είναι υπό πτώχευση και οι (τέως) εργαζόμενοι όχι μόνο χάνουν τις αποζημιώσεις αλλά και τα δεδουλευμένα τους (για τα αναδρομικά της αύξησης ας μην το συζητάμε...). Η εργοδοσία προχωράει τάχιστα στην έκδοση του νέου φύλλου υπό τον (πιθανότερο) τίτλο «ΝΕΑ Αθλητική». Διευθυντής είναι ο Δημήτρης Κριτής, ο οποίος έχει ήδη πιάσει δουλειά στο Μοσχάτο, έχοντας μάλιστα προσεγγίσει και εργαζόμενους του παλιού μαγαζιού! Τα γραφεία θα είναι στο ίδιο κτίριο με το «Sportime» (στον 1ο όροφο).

Για το θέμα αυτό γράφει σήμερα η «SportDay» υπό τον τίτλο «Σιωπηλή “Ηχώ”»:
«Εκτός της νέας εφημερίδας θα μείνουν πέντε με έξι υψηλόμισθοι της «Αθλητικής Ηχούς», με προφανή στόχο τη μείωση του κόστους έκδοσης. Σήμερα το πρωί στις 11 στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ θα συνεδριάσει το ΔΣ παρουσία των εργαζομένων της «Α.Η.» προκειμένου να αποφασιστούν οι επόμενες κινήσεις. Ηδη από χθες το προεδρείο της Ενωσης ενημέρωσε τους δημοσιογράφους της «Sportime» για την απόφασή της να προκηρύξει απεργία στον όμιλο Οντόνι την προσεχή Τρίτη 30 Μαίου.
«Η Ενωση ήρθε να προασπίσει τα δικαιώματα των εργαζομένων. Δεν πρόκειται να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια» δήλωσε ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Πάνος Σόμπολος. Για το ίδιο θέμα πήρε θέση στον SuperΣΠΟΡ FM ο δημοσιογράφος – αρθρογράφος της «Αθλητικής Ηχούς» Μένιος Σακελλαρόπουλος: «Δεκάδες εργαζόμενοι, οικογενειάρχες, βρίσκονται στο δρόμο και δεν έχουν να πληρώσουν ούτε το νοίκι τους γιατί κάποιος αποφάσισε χωρίς λόγο και αιτία να αναστείλει την έκδοση της πιο ιστορικής αθλητικής εφημερίδας στην Ελλάδα με 60 χρόνια παρουσίας. Ρωτάω λοιπόν αν υπάρχει κράτος, αν υπάρχουν νόμοι. Ποιος εκδίδει την «Αθλητική Ηχώ»; Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ή ο Μπιλ Κλίντον», διερωτήθηκε...».

Αποκαλυπτικός και καυστικός είναι σήμερα και ο Αντώνης Πανούτσος, ο οποίος γράφει στην 2η σελίδα της “SportDay”:
Φτάσαμε λοιπόν στο αμήν, με την ιδιοκτησία να χρωστάει σε εργαζόμενους, προμηθευτές χαρτιού και τυπογραφείο. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν δύο λύσεις. Η επαγγελματική, στην οποία η ιδιοκτησία ψάχνει να βρει αγοραστή και αν δεν βρει αποζημιώνει όσους υποχρεούται και το κλείνει. Και η κυριλέ, στην οποία η ιδιοκτησία, αν δεν βρει αγοραστή, αποζημιώνει όσους περισσότερους μπορεί –και αν μπορεί όλους- και πάλι το κλείνει. Εδώ έχουμε μια Τρίτη πρωτότυπη λύση. Η ιδιοκτησία λέγεται ότι προχωράει σε δημιουργία νέας εφημερίδας που θα λέγεται «Αθλητική Κραυγή», «Αθλητική Στριγκλιά» ή δεν ξέρω τι. Θα κρατήσει όσους από τους προηγούμενους δημοσιογράφους και τεχνικούς θέλει ή βρίσκει τον μισθό τους βολικό και οι προμηθευτές και ανεπιθύμητοι μπορούν να αγοράζουν τα Φύλλα της Κυβερνήσεως και να ψάχνουν για τη μετοχική σύνθεση της προηγούμενης ιδιοκτησίας. Στις παρακάτω στήλες κάποια ερωτήματα.
Είναι απίθανο όπως κι αν ονομαστεί η «Αθλητική Ηχώ», ότι θα κινηθεί σε άλλον χώρο εκτός του Παναθηναϊκού. Τι λοιπόν επιτρέπει την ελπίδα ότι μια εφημερίδα με νέο όνομα αλλά ίδια γραμμή και αποψιλωμένο δυναμικό, θα κατορθώσει αυτό που δεν κατόρθωσε η προκάτοχός της;
Ποιος μπορεί να αναλάβει τη διεύθυνση της «Ηχούς», όταν γνωρίζει ότι προμηθευτές και συνάδελφοι του δεν πήραν τα λεφτά τους χάρη σε μετοχικές ταρζανιές; Το «επί πτωμάτων» στο επάγγελμα δεν με σοκάρει. Ολοι κάποιον ρίξαμε και κάποιος μας έχει ρίξει, αλλά το «επί πτωμάτων» της εργοδοσίας πάνω σε συναδέλφους είναι ασυγχώρητο και το μεταφέρεις μαζί με τα ένσημά σου. Αλλο να πεις «δεν μου κάνει, διώχ’ τον, που οι διευθυντές των εφημερίδων θα έπρεπε να κάνουν συχνότερα. Αλλο όμως είναι να ξέρεις ότι τον διώχνουν όχι επειδή δεν σου κάνει και με την αποζημίωσή του, αλλά επειδή παίρνει πολλά λεφτά και θέλουν να τον διώξουν χωρίς αποζημίωση. Επίσης, μια ιδιοκτησία που δεν έχει τα λεφτά να πληρώσει αποζημιώσεις είναι ποτέ δυνατόν να κάνει ανασυγκρότηση εφημερίδας για να ανακάμψει; Ούτε στα όνειρα.
Η ζωή ενός ανθρώπου κρίνεται από τον τρόπο που πεθαίνει. Ο,τι και να γίνει, η «Αθλητική» έφτασε στο τέλος της. Οι τελευταίες κινήσεις είναι σαν ένας άνθρωπος που κρίνεται κλινικά νεκρός να μπαίνει στην εντατική για να διατηρηθεί τεχνητά στη ζωή. Οχι από αγάπη, αλλά για την κληρονομιά –ή τουλάχιστον στην περίπτωση της «Αθλητικής»- για τις αποζημιώσεις. Κάθε δημοσιογράφος το ξέρει. Ακόμα κι αυτός που θα ήθελε να γίνει ο διευθυντής της μιας μέρας. Αντε του ενός μήνα. Αλλά όχι του ενός χρόνου. Το παιχνίδι θα ξαναπαιχτεί, τα χρέη θα συσσωρευτούν και οι ιδιοκτήτες του νέου εντύπου θα λένε ότι και πάλι δεν έχουν σχέση με την έκδοσή του. Μόνο ένας ηλίθιος ή ένας υποκριτής δεν θα μπορούσε να το δεχτεί. Εκτός αν ο τσάτσος της ιδιοκτησίας καταφέρνει να είναι και τα δύο».

Για το «καυτό» θέμα της «Αθλητικής Ηχούς» μπορείτε να διαβάσετε απόψεις στην ιστοσελίδα του SocialForum