"Media culpa" - Greek Sport Press

Ανακοινώσεις εξέδωσαν χθες τόσο η ΕΣΗΕΑ όσο και ο ΠΣΑΤ για το λουκέτο στην «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ». Το βέβαιο είναι ότι με ανακοινώσεις δεν γίνεται τίποτε ουσιαστικό αλλά είναι μόνον ασπιρίνες για τους συναδέλφους που βρίσκονται στον αέρα! Ας ελπίσουμε όλοι ότι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ η Ενωση Συντακτών θα βρει το κουράγιο, την τόλμη, τη λύση απέναντι στα συσσωρευμένα προβλήματα των δημοσιογράφων. Αν υπάρχει ακόμη ΕΣΗΕΑ, αν ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ (καταλαβαίνετε το ρήμα) ας το δείξει. Για όσους δεν το έχουν καταλάβει να το «εξηγήσουμε»: άνευ λόγου και (πραγματικής) αιτίας μπήκε λουκέτο στην ιστορία του αθλητικού Τύπου στη χώρα μας. Την 1η Οκτωβρίου 1945 γεννήθηκε το πρώτο φύλο της «ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ». Οποιοσδήποτε μετρήσει τα χρόνια της ένα – ένα θα τον λούσει κρύος ιδρώτας από το ΔΕΟΣ. Αν κάποιοι μπορούν να κάνουν κάτι, ΑΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.

Η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ:
«Με έξωση στους εργαζόμενους, λουκέτα στις πόρτες, μετακόμιση μηχανημάτων μέσα στη νύχτα και καταπάτηση κάθε έννοιας νομιμότητας οι εκδότες της εφημερίδας "Αθλητική Ηχώ" με εκπρόσωπο της ιδιοκτησίας τον Κώστα Κυριακόπουλο απεργάζονται αναστολή έκδοσης μιας ιστορικής αθλητικής εφημερίδας, για να υπηρετήσουν επιχειρηματικά συμφέροντα και τις επιλογές τους.
Τέτοιοι χειρισμοί οδηγούν σε πλήρη απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων και φαλκίδευση του δικαιώματος ενημέρωσης της κοινής γνώμης και φέρνουν στην επιφάνεια το μείζον ζήτημα των ημερών μας, την εργοδοτική ασυδοσία.
Η ανομία, η παρανομία και άλλες παρεμφερείς ληστρικές συμπεριφορές του εκδοτικού κατεστημένου, που ενθαρρύνονται από την συνειδητή απουσία των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους και την κυνική στάση Πόντιου Πιλάτου, που τηρούν οι κυβερνήσεις, τείνει να απαξιώσει οριστικά ό,τι δημιουργικό, έντιμο και αξιόπιστο έχει απομείνει στο σύστημα ενημέρωσης των πολιτών, αφού πλέον συντρίβει καθημερινά τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα όλων των κλάδων των εργαζομένων στον Τύπο και στα Μ.Μ.Ε.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, μαζί με όλες τις Ενώσεις της Συντονιστικής Επιτροπής των συνεργαζομένων Ενώσεων στο χώρο του Τύπου και των Μ.Μ.Ε., είναι υποχρεωμένο να κινηθεί άμεσα και σκληρά προς κάθε κατεύθυνση, κλιμακώνοντας τον αγώνα του κλάδου, καλώντας όλους τους συναδέλφους να βρίσκονται σε αγωνιστική ετοιμότητα για τη δουλειά, το ψωμί και την αξιοπρέπεια όλων μας.
Καλεί επίσης την κυβέρνηση να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων αλλά και τα κόμματα να πάρουν θέση απέναντι σ' αυτό το κορυφαίο ζήτημα».

Η ανακοίνωση του ΠΣΑΤ:
«Με πραγματική λύπη, το ΔΣ του ΠΣΑΤ πληροφορήθηκε τις δυσάρεστες εξελίξεις που σημειώνονται στην ιστορική "Αθλητική Ηχώ", που όπως όλα δείχνουν, οδηγείται σε οριστική αναστολή έκδοσης της αθλητικής εφημερίδας, η οποία συνδέθηκε επί δεκαετίες με την ενημέρωση των φιλάθλων και λειτούργησε ως εργαστήρι εκπαίδευσης κα ανάδειξης εκατοντάδων αθλητικών δημοσιογράφων.
Το ΔΣ του ΠΣΑΤ, παρά το γεγονός ότι ο κλάδος των Αθλητικών Συντακτών βρίσκεται στην τελική ευθεία της εκλογικής διαδικασίας, υψώνει φωνή διαμαρτυρίας για την αυθαίρετη και παράνομη συμπεριφορά των ιδιοκτητών της "Αθλητικής Ηχούς" και ταυτόχρονα εκφράζει την αγωνία του για τους εργαζόμενους δημοσιογράφους και τεχνικούς, οι οποίοι από τη μια μέρα στην άλλη, βρέθηκαν στον δρόμο, χωρίς να φταίνε το παραμικρό.
Η διοίκηση του ΠΣΑΤ, όπως και παλαιότερα, έτσι και σήμερα, είναι στο πλευρό των συναδέλφων μας. Παράλληλα απηύθυνε έκκληση προς τη Μητέρα Ένωση Συντακτών και τις άλλες συνεργαζόμενες συνδικαλιστικές Ενώσεις, να εξαντλήσουν όλα τα νόμιμα μέσα για την αποτροπή του "εγκλήματος" που διαπράττεται σε βάρος της αρχαιότερης αθλητικής εφημερίδας και των εργαζομένων σε αυτή.
Επίσης, καλεί την Κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα να παρέμβουν σε αυτή την πρόκληση σε βάρος της αθλητικής δημοσιογραφίας».

Στα χθεσινά δημοσιεύματα συναδέλφων για την περιπέτεια της «ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ» να προσθέσουμε και αυτά στην τελευταία σελίδα του «Goal».
Το υστερόγραφο του Βαγγέλη Μπραουδάκη:
«Στην «Aθλητική Hχώ» επί αειμνήστου Kλεομένη Γεωργαλά πέρασα δύο υπέροχα χρόνια πριν από μια δεκαετία και οφείλω πάρα πολλά. H κατάντια στην οποία την έφεραν (έως και το ατιμωτικό -έτσι όπως μεθοδεύτηκε- κλείσιμό της) οι τωρινοί ιδιοκτήτες της μου προκαλεί θλίψη και οργή...
M αυτούς, μάλιστα, έτυχε να συνεργαστώ (ευτυχώς μόλις για έξι μήνες) στο Sportime FM την περασμένη σεζόν. Eτσι, δυστυχώς, οι εξελίξεις στην «Hχώ» δεν μου έκαναν εντύπωση. Tο μόνο που μου κάνει εντύπωση είναι ο βαθμός αλλοτρίωσης όλων μας (από την EΣHEA μέχρι τον πιο νέο αθλητικό συντάκτη), που τους κοιτάμε σχεδόν απαθείς και δεν αντιδρούμε τόσο δυναμικά όσο θα χρειαστεί μέχρι να καθαρίσει ο χώρος...».
Το υστερόγραφο του Βασίλη Βέργη:
«Γενιές και γενιές Eλλήνων φιλάθλων MEΓAΛΩΣAN με την «Aθλητική Hχώ». Oλοι όσοι έχουμε περάσει τα 40 κάναμε τα πρώτα μας «βήματα» ως αναγνώστες μέσα από την «Aθλητική Hχώ» και το «ΦΩΣ». Aυτές οι δύο ήταν οι εφημερίδες που πρωτοπιάσαμε πιτσιρικάδες στα χέρια μας, μέσα από αυτές αρχίσαμε να ενημερωνόμαστε για την τρέλα μας, την μπάλα.
Mεγάλες δημοσιογραφικές καριέρες ξεκίνησαν πριν από δεκαετίες στην «HXΩ». Eκεί έγραψαν τα πρώτα τους χειρόγραφα αθλητικοί συντάκτες, που αποτέλεσαν φάρους για πολλούς από όσους στη συνέχεια μπήκαμε στο χώρο.
H «Aθλητική Hχώ» δεν κρεμάστηκε χθες -για πρώτη φορά- στα περίπτερα, έπειτα από 60 χρόνια ζωής! Aυτό δεν ήταν απλό σοκ, ήταν γροθιά στο στομάχι. Tα παιδιά της «HXOYΣ» ανέβηκαν το δικό τους «Γολγοθά» εδώ και πολύ καιρό. O Bαγγέλης και ο Γιάννης, μπροστάρηδες σε μία ΣYΓKΛONIΣTIKH προσπάθεια OΛΩN των δημοσιογράφων της εφημερίδας, κράτησαν γερά μήνες τώρα. Kαι θα κρατούσαν κι άλλο. Oσο χρειαζόταν. Γιατί είναι μαχητές. Kαι τους βγάζουμε το καπέλο.
Aν υπάρχουν κάποιοι που δεν θλίβονται (για δικό του λόγο ο καθένας), τώρα, για τούτη τη δραματική κατάληξη της πιο ιστορικής ελληνικής αθλητικής εφημερίδας, θέλω να πω μόνο δύο πράγματα:
α) H ζωή είναι ρόδα. Kαι, όταν γυρίζει τόσο κυνικά, μπορεί OΛOYΣ να μας «βάλει» από κάτω. Nα μας πατήσει. Aυτούς που τώρα αισθανόμαστε άνετοι στη «σιγουράντζα» μας.
β) Σε αυτή την πουτάνα ζωή, το άδικο δεν ευλογείται από κανέναν. Aπό κανέναν...».

Διαβάστε και το υπόλοιπο κείμενο του Αντώνη Πανούτσου στην «SportDay» το οποίο χθες, λόγω χρόνου, δεν ολοκληρώσαμε:
«Το να γράψω ότι το κλείσιμο κάθε εφημερίδας είναι καταστροφή παραείναι συνδικαλιστικό. Από τη δεκαετία του '50 που θυμάμαι τις εφημερίδες μέχρι σήμερα πρέπει να έχουν κλείσει οι εννέα στις δέκα που υπήρχαν τότε και να άνοιξαν δεκαπλάσιες. Είναι η φύση του χώρου. Οι εφημερίδες είναι ζωντανοί οργανισμοί, γεννιούνται, μεγαλώνουν και πεθαίνουν και κάποιος πρέπει να τις θυμάται, όπως και με τους ανθρώπους στην ακμή τους. Ούτε θα γράψω το «και τόσοι άνθρωποι θα μείνουν στον δρόμο». Το να κλείσει η εφημερίδα που δουλεύεις είναι από φασαρία έως και ζημιά. Το γνώρισα τη τελευταία δεκαετία με το κλείσιμο του «Νοκ άουτ» και του «Κόσμου των Σπορ». Δεν είδα όμως κανέναν να μένει στον δρόμο για πολύ. Από τον Τσιμέλα και τον Παπαδόπουλο μέχρι τον Καρπετόπουλο και τον Σαμπράκο και μια εκατοστή ακόμα, δεν είχαν πρόβλημα να βρουν τον επόμενο μήνα δουλειά. Η εμπειρία μου λέει ότι έχω δει πολλούς που θα μπορούσαν να γίνουν καλοί δημοσιογράφοι να μην μπαίνουν στη δουλειά, αλλά ποτέ δεν είδα καλό δημοσιογράφο να μένει άνεργος. Εχω δει επίσης κάποιες εκατοντάδες άχρηστους, τσάτσους και κοπρίτες να βγάζουν μια χαρά μεροκάματο κάνοντας τους δημοσιογράφους.
Το ενδεχόμενο, λοιπόν, κλείσιμο της «Αθλητικής Ηχούς» ιστορικά είναι σημαντικό. Ηταν η πρώτη ελληνική αθλητική εφημερίδα που κάτω από τον τίτλο της έγραφε το αξέχαστο σουρεαλιστικό «Η μεγαλυτέρα των Βαλκανίων». Εχουν γράψει στις σελίδες της μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα και πριν σπρωχτεί στον ρόλο της οπαδικής εφημερίδας είχε μια αξιοπρόσεκτη αξιοπρέπεια, που μόνο το «Φως» προσπαθεί να διατηρήσει. Ηταν η εφημερίδα των παναθηναϊκών οπαδών και έγραφε στη γλώσσα τους, την εποχή που δεν θα μπορούσες να κάτσεις στη Λυκόβρυση και να παραγγείλεις πουτίγκα κρατώντας μια εφημερίδα που στο πρωτοσέλιδο της γράφει «πίπα». Τέλος πάντων, στην πλατεία σήμερα όχι μόνο μπορείς να κρατάς εφημερίδα που να γράφει «πίπα», αλλά πιθανότατα να δεις και να κάνουν. Αλλά η κλασική περίοδος της «Ηχούς» ανήκει στην εποχή που οι άντρες δεν χρειαζόταν να δείξουν ότι μετράνε, βγάζοντας από την τσέπη τους πουροκόφτη. Δεν χρειαζόταν, αφού όλοι ήξεραν όλους.
Η εμφάνιση του «Φωτός» δεν έκανε ζημιά στην «Ηχώ». Το «Φως», ούτως ή άλλως, απευθυνόταν σε Ολυμπιακούς. Η μόνη διαφορά ήταν ότι η «Ηχώ», γνωρίζοντας ότι χάνει τους Ολυμπιακούς, έγινε περισσότερο «πράσινη» και με τον καιρό άλλαξε τη γλώσσα της. Το «Φως» την έγραφε «μπάλα», η «Ηχώ» την έγραφε «σφαίρα». Μέχρι που η «Ηχώ» ακολούθησε τους καιρούς και την έγραψε «μπάλα». Αλλά τότε βγήκε ο «Φίλαθλος», την έγραψε «τόπι» και αμφότερες οι παραδοσιακές μπήκαν σε ένα νέο παιχνίδι. Ετσι, όμως, είναι οι εφημερίδες. Προσαρμόζονται και ελπίζουν να ζήσουν ή μένουν αναλλοίωτες και χρησιμοποιούνται σαν αναγνώριση για τυφλά ραντεβού: «θα σε περιμένω στη γωνία και για να με γνωρίσεις θα κρατάω την "Εστία"». Πάμε τώρα στα σύγχρονα.
Μετά τη σύντομη προσπάθεια του Χάρη Ξύδη να μετατρέψει την «Ηχώ» σε πολυφωνική εφημερίδα, πιεζόμενη από το «Derby», χωρίς τον Κλεομένη Γεωργαλά στο τιμόνι της, η «Ηχώ» γινόταν όλο και πιο οπαδική, κρατώντας μια κριτική προς τη διοίκηση του Παναθηναϊκού στάση. Η δεδομένη γραμμή δεν ήταν αρκετή για να τη γλιτώσει από κυκλοφορίες επιπέδου Α2. Too bad. Ακόμα χειρότερα, η «Ηχώ» πνιγμένη από τα χρέη απέκτησε μια σκιώδη ιδιοκτησία. Μια ιδιοκτησία που αρνιόταν να αναλάβει τις ευθύνες της, γεγονός που αποδείχτηκε με την επίσκεψη του Πάνου Σόμπολου στη «Sportime», όταν κανένας δεν δεχόταν ότι έχει σχέση με την «Ηχώ». Φτάσαμε λοιπόν στο αμήν, με την ιδιοκτησία να χρωστάει σε εργαζόμενους, προμηθευτές χαρτιού και τυπογραφείο. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν δύο λύσεις. Η επαγγελματική, στην οποία η ιδιοκτησία ψάχνει να βρει αγοραστή και αν δεν βρει αποζημιώνει όσους υποχρεούται και το κλείνει. Και η κυριλέ, στην οποία η ιδιοκτησία, αν δεν βρει αγοραστή, αποζημιώνει όσους περισσότερους μπορεί -και αν μπορεί όλους- και πάλι το κλείνει. Εδώ έχουμε μία τρίτη πρωτότυπη λύση. Η ιδιοκτησία λέγεται ότι προχωράει σε δημιουργία νέας εφημερίδας που θα λέγεται «Αθλητική Κραυγή», «Αθλητική Στριγκλιά» ή δεν ξέρω τι. Θα κρατήσει όσους από τους προηγούμενους δημοσιογράφους και τεχνικούς θέλει ή βρίσκει τον μισθό τους βολικό και οι προμηθευτές και ανεπιθύμητοι μπορούν να αγοράζουν τα Φύλλα της Κυβερνήσεως και να ψάχνουν για τη μετοχική σύνθεση της προηγούμενης ιδιοκτησίας».

Υ.Γ: Για το «καυτό» θέμα της «Αθλητικής Ηχούς» μπορείτε να διαβάσετε απόψεις στην ιστοσελίδα του SocialForum

Υ.Γ.1: Ενα νέο ενδιαφέρον topic άνοιξε στο SocialForum με τίτλο «Ο Χελάκης, οι συνάδελφοι και ο ΣΥΝ». Ρίξτε του μια ματιά...