Τετάρτη, Μαΐου 10, 2006
Γιάννης Μαμουζέλος: Αρνούμαι τον ρόλο του κορόιδου
Η επιστολή – απάντηση του συναδέλφου Γιάννη Μαμουζέλου προς «ΤΟ ΠΑΡΟΝ»:
«Αξιότιμε κ. Διευθυντά,
Ειλικρινά χάρηκα για την αναφορά του ονόματός μου στο σχετικό με την ΕΡΤ ρεπορτάζ στη σελ. 30 του φύλλου της 30ής Απριλίου.
Βέβαια την απάντηση για όσα συμβαίνουν στην ΕΡΤ χωρίς να ιδρώνει το αφτί κανενός μάλλον την είχατε στο θέμα που φιλοξενούνταν ακριβώς κάτω από το προαναφερόμενο...
Λογικά πολλές απαντήσεις για όσα συμβαίνουν στην ΕΡΤ και αλλού (επί χρόνια και όχι μόνο -για να είμαστε δίκαιοι- στην περίοδο της σημερινής κυβέρνησης...) θα έπρεπε να δίνουν οι εισαγγελείς, οι ορκωτοί λογιστές και οι δικαστές, αλλά τι να… προκάνουν κι αυτοί, καταπώς έλεγε κι ο αείμνηστος Χαρίλαος Φλωράκης.
Δεν επιθυμώ, εδώ, να αναφερθώ σε γενικότερα θέματα της αθλητικής διεύθυνσης της ΕΡΤ, ούτε σε κάποια ανακριβή σημεία του ρεπορτάζ, παρά μόνο σε ό,τι με αφορά προσωπικά.
Τονίζω λοιπόν, εξ αρχής, στον ανησυχήσαντα συντάκτη ότι αστοχεί σφόδρα και με αδικεί (μαζί φυσικά και τους υπόλοιπους αναφερόμενους συναδέλφους...) ότι θα έπρεπε να πηγαίνω στην ΕΡΤ για καφέ, ακόμη κι αν δεν υπάρχει άλλος λόγος παρουσίας μου εκεί!
Δεν υπήρξε ποτέ -σχεδόν 31 χρόνια τώρα- ούτε ο πρώτος ούτε ο εκατοστός λόγος παρουσίας μου στο ραδιομέγαρο της Αγ. Παρασκευής ή της Λ. Κατεχάκη ο καφές στο μπαρ. Κι ούτε θα κάνω το χατίρι αυτό σε οποιονδήποτε!
Ανήκω (με τη σύμβαση 11 της 15/1/1976) στο τακτικό/με σύμβαση αορίστου χρόνου προσωπικό και φυσικά έχω εντελώς διαφορετικά καθήκοντα, υποχρεώσεις ή εργασιακά δικαιώματα.
Κάποτε κάποιοι… κρατούντες έκριναν ότι έπρεπε να ελαχιστοποιήσουν την εργασιακή συμμετοχή μου ή -αν προτιμάτε- να με χρησιμοποιούν επιλεκτικά για να μη δημιουργηθεί και η εντύπωση παραέξω (όπως ατυχώς συμβαίνει και πολλοί αναρωτιούνται…) ότι «απολύθηκα, παραιτήθηκα, συνταξιοδοτήθηκα ή περιθωριοποιήθηκα»!
Όσο κι αν μπορεί να θεωρηθεί αυτάρεσκο και εγωιστικό, σύμφωνα με το βιογραφικό μου, αλλά και τη συνεπή και ξεκάθαρη πορεία μου στην ΕΡΤ για τριάντα χρόνια, δεν θα μπορούσε να απορήσει ακόμη κι αν με έβλεπε σε κάποιες θέσεις της διοικητικής ιεραρχίας. Αλλά αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
Τα λιγότερα λοιπόν που θα μπορούσε να έχει επιλέξει η ΕΡΤ για μένα θα ήταν κάποια τουλάχιστον από τα εξής: Συγκεκριμένος ρόλος και αρμοδιότητες, αξιοπρεπής προσωπική και επαγγελματική αντιμετώπιση, μεγαλύτερη συμμετοχή μου σε εκπομπές ή μεταδόσεις, αξιοποίηση της δημοσιογραφικής και τηλεοπτικής μου εμπειρίας σε τομέα εκπαίδευσης, οργάνωσης ή σχεδιασμού. Βέβαια και καλύτερη οικονομική μεταχείριση…
Σπεύδω να εξηγήσω το τελευταίο για να μην παρερμηνευθεί ότι το… παίζω μάγκας ή επιδιώκω εύνοια. Ερωτώ: Με ποια κριτήρια ή λειτουργικές ανάγκες έχουν επιλεγεί όσοι έχουν αποκλειστικές ή ειδικές συμβάσεις; Με ποια κριτήρια και αιτιολογική βάση πολλοί από τους συνεργάτες-συμβασιούχους των τελευταίων χρόνων αμείβονται με πολλαπλάσια ευρώ που… σφυρίζουν γύρω μας, αποτελώντας πρόκληση για όσους είναι εγκλωβισμένοι αναγκαστικά στη συλλογική σύμβαση; (Ξέρετε, αυτή που τόσο ζορίζεται να υπογράψει κάθε φορά η ΕΡΤ και αδυνατεί να επιβάλλει η ΕΣΗΕΑ…)
Συνεχίζω: Είναι δικό μου «λάθος» ότι ουσιαστικά καλούμαι να εργασθώ σε ένα και μοναδικό αντικείμενο (τον στίβο) που κάθε χρόνο έχει τηλεοπτική δραστηριότητα συνολικά δύο εβδομάδες, μοιραζόμενος τις όποιες μεταδόσεις με άλλους 4-5 συναδέλφους;
Α, μην ξεχάσω, κάθε τέσσερα χρόνια λόγω Ολυμπιακών ή Μεσογειακών κάνω κάτι παραπάνω.
Είναι δικό μου «λάθος» ότι υπάρχουν στην αθλητική διεύθυνση μισθοί και «αξιοποίηση» δημοσιογράφων τριών -τουλάχιστον- ταχυτήτων, επειδή έτσι θέλησαν όσοι αποφάσισαν -με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς και το Euro 2004- αθρόες προσλήψεις συνεργατών, με συνέπεια τώρα και πολλοί συνάδελφοι (με 10-15 χρόνια στην ΕΡΤ) να υποαπασχολούνται, αλλά και αρκετοί νέοι να… παίζουν συχνά στο «λούφα και παραλλαγή Νο 3»;
Μήπως, αγαπητέ συντάκτη του ρεπορτάζ, είναι δική μου ευθύνη που στην πορεία για τους Ολυμπιακούς αλλά και στη διάρκειά τους χρησιμοποιήθηκα μόνο σε μια ντουζίνα μεταδόσεις (κάποιες από τις οποίες είτε βγήκαν στον αέρα για μισή ώρα ή και καθόλου λόγω του περίφημου ζάπινγκ...) και σε καμιά εκπομπή, ούτε καν ως καλεσμένος;
Βλέπεις, κάποιοι έκριναν ότι 35 χρόνια συνεχούς αθλητικής δημοσιογραφίας, 30 χρόνια στην ΕΡΤ, 11 Ολυμπιακοί, 4 Μουντιάλ, 10 Παγκόσμια Πρωταθλήματα, 20 χρόνια παρουσίας ως συντάκτης, αρχισυντάκτης, σύμβουλος έκδοσης σε 4-5 ημερήσιες πολιτικές ή αθλητικές εφημερίδες, περιοδικά κ.λπ. δεν είχαν τίποτα να πουν!
Το ίδιο συμβαίνει και μετά… Μπορεί ο καθείς να κληθεί σε εκπομπή της ΕΡΤ για να συνεισφέρει τη γνώμη ή τη «σοφία» του, αλλά για μένα (και για άλλους παλιούς συναδέλφους που αναφέρει το ρεπορτάζ) δεν υπάρχει ποτέ θέση!
Επομένως δεν υπάρχει φόβος να εμφανισθώ τον άλλον μήνα για το ταξιδάκι στο Μουντιάλ (όπως φοβάσαι...), έστω κι αν οι μεταδόσεις ελληνικών ή διεθνών ποδοσφαιρικών αγώνων που έχω κάνει ξεπερνούν κατά πολύ όσες έχουν κάνει μαζί όλοι όσοι θα πάνε στη Γερμανία…
Μήπως όμως φταίω γιατί εδώ και κάποια χρόνια δεν ξανάκανα (πλην Ολυμπιακών) μετάδοση άλλου σπορ ή εκπομπή; Μάλλον πρέπει να θεωρήσω τον εαυτό μου ξεπερασμένο, ντεμοντέ, γέρο, ανεπαρκή ή ακατάλληλο, οπότε καλώς αποφασίζουν όσοι σταδιακά και με έντεχνη φημολογία έφτιαξαν το σχετικό κλίμα, αναγορεύοντας άλλους σε σταρ, φίρμες, «νέες δυνάμεις» κ.ά.
Κλείνω εδώ, επειδή για τα άλλα θέματα που θίγονται στο ρεπορτάζ δεν επιθυμώ προς το παρόν να αναφερθώ… Επισημαίνω μόνο ότι πολλά από τα θέματα αυτά τα έχω κάνει γνωστά προ πολλού σε στελέχη της ΕΡΤ... Φωνή βοώντος εν τη ερήμω…
Επαναλαμβάνω ότι είμαι οιονεί και αενάως παρών στην ΕΡΤ. Καθώς ουδέποτε αρνήθηκα (ακόμη και πράγματα που δεν ήταν στις συμβατικές μου υποχρεώσεις...) εργασία, αντίστοιχη με την πορεία μου και το επαγγελματικό μου status. Αρνούμαι όμως πλέον τον ρόλο του κορόιδου, των δύο μέτρων και… πολλών σταθμών, της επαιτείας για αντικείμενο εργασίας, για ουσιαστικό ενεργό ρόλο…
Μην απορείτε λοιπόν και μην οργίζεστε, αγαπητέ ρεπόρτερ… Φοβούμαι ότι προ πολλού κάποιοι μας θέλουν στην ΕΡΤ μόνο για καφέ. Έτσι μας αξιολογούν. Βάρος, πρόβλημα μας νιώθει η «νέα τάξη πραγμάτων» της μετά (αρχής γενομένης τότε…) Παν-Παν εποχής! Λυπάμαι, αλλά καφέ σε μπαρ του ραδιομέγαρου δεν είναι και η καλύτερή μου επιλογή...
Αν θέλετε κι άλλα στοιχεία ή βαθύτερη ανάλυση του φαινομένου (γιατί υπάρχουν στην αθέατη πλευρά του λόφου οι αιτίες και σκοπιμότητες...), ευχαρίστως. Θα μπορούσατε ίσως να προκαλέσετε και μια συζήτηση, καλώντας οποιοδήποτε σημερινό ή παλαιότερο στέλεχος της ΕΡΤ, ώστε να πούμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, σε καιρούς πολύ χαλεπούς για τη δημοσιογραφία.
Ευχαριστώ για την υπομονή και την κατάχρηση του χώρου της εφημερίδας, αλλά σε μια περίοδο όπου επίσημη κατευθυντήρια θέση για τα πρόσωπα της όποιας εξουσίας (αλλά και όλων μας…) είναι η καθαρότητα, η διαφάνεια και η μη διαπλοκή, ας ακουστούν και μερικά πράγματα από την altera pars…»
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Γιάννης Μαμουζέλος
Δημοσιογράφος
Τακτικό μέλος ΕΣΗΕΑ & ΠΣΑΤ
«Αξιότιμε κ. Διευθυντά,
Ειλικρινά χάρηκα για την αναφορά του ονόματός μου στο σχετικό με την ΕΡΤ ρεπορτάζ στη σελ. 30 του φύλλου της 30ής Απριλίου.
Βέβαια την απάντηση για όσα συμβαίνουν στην ΕΡΤ χωρίς να ιδρώνει το αφτί κανενός μάλλον την είχατε στο θέμα που φιλοξενούνταν ακριβώς κάτω από το προαναφερόμενο...
Λογικά πολλές απαντήσεις για όσα συμβαίνουν στην ΕΡΤ και αλλού (επί χρόνια και όχι μόνο -για να είμαστε δίκαιοι- στην περίοδο της σημερινής κυβέρνησης...) θα έπρεπε να δίνουν οι εισαγγελείς, οι ορκωτοί λογιστές και οι δικαστές, αλλά τι να… προκάνουν κι αυτοί, καταπώς έλεγε κι ο αείμνηστος Χαρίλαος Φλωράκης.
Δεν επιθυμώ, εδώ, να αναφερθώ σε γενικότερα θέματα της αθλητικής διεύθυνσης της ΕΡΤ, ούτε σε κάποια ανακριβή σημεία του ρεπορτάζ, παρά μόνο σε ό,τι με αφορά προσωπικά.
Τονίζω λοιπόν, εξ αρχής, στον ανησυχήσαντα συντάκτη ότι αστοχεί σφόδρα και με αδικεί (μαζί φυσικά και τους υπόλοιπους αναφερόμενους συναδέλφους...) ότι θα έπρεπε να πηγαίνω στην ΕΡΤ για καφέ, ακόμη κι αν δεν υπάρχει άλλος λόγος παρουσίας μου εκεί!
Δεν υπήρξε ποτέ -σχεδόν 31 χρόνια τώρα- ούτε ο πρώτος ούτε ο εκατοστός λόγος παρουσίας μου στο ραδιομέγαρο της Αγ. Παρασκευής ή της Λ. Κατεχάκη ο καφές στο μπαρ. Κι ούτε θα κάνω το χατίρι αυτό σε οποιονδήποτε!
Ανήκω (με τη σύμβαση 11 της 15/1/1976) στο τακτικό/με σύμβαση αορίστου χρόνου προσωπικό και φυσικά έχω εντελώς διαφορετικά καθήκοντα, υποχρεώσεις ή εργασιακά δικαιώματα.
Κάποτε κάποιοι… κρατούντες έκριναν ότι έπρεπε να ελαχιστοποιήσουν την εργασιακή συμμετοχή μου ή -αν προτιμάτε- να με χρησιμοποιούν επιλεκτικά για να μη δημιουργηθεί και η εντύπωση παραέξω (όπως ατυχώς συμβαίνει και πολλοί αναρωτιούνται…) ότι «απολύθηκα, παραιτήθηκα, συνταξιοδοτήθηκα ή περιθωριοποιήθηκα»!
Όσο κι αν μπορεί να θεωρηθεί αυτάρεσκο και εγωιστικό, σύμφωνα με το βιογραφικό μου, αλλά και τη συνεπή και ξεκάθαρη πορεία μου στην ΕΡΤ για τριάντα χρόνια, δεν θα μπορούσε να απορήσει ακόμη κι αν με έβλεπε σε κάποιες θέσεις της διοικητικής ιεραρχίας. Αλλά αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
Τα λιγότερα λοιπόν που θα μπορούσε να έχει επιλέξει η ΕΡΤ για μένα θα ήταν κάποια τουλάχιστον από τα εξής: Συγκεκριμένος ρόλος και αρμοδιότητες, αξιοπρεπής προσωπική και επαγγελματική αντιμετώπιση, μεγαλύτερη συμμετοχή μου σε εκπομπές ή μεταδόσεις, αξιοποίηση της δημοσιογραφικής και τηλεοπτικής μου εμπειρίας σε τομέα εκπαίδευσης, οργάνωσης ή σχεδιασμού. Βέβαια και καλύτερη οικονομική μεταχείριση…
Σπεύδω να εξηγήσω το τελευταίο για να μην παρερμηνευθεί ότι το… παίζω μάγκας ή επιδιώκω εύνοια. Ερωτώ: Με ποια κριτήρια ή λειτουργικές ανάγκες έχουν επιλεγεί όσοι έχουν αποκλειστικές ή ειδικές συμβάσεις; Με ποια κριτήρια και αιτιολογική βάση πολλοί από τους συνεργάτες-συμβασιούχους των τελευταίων χρόνων αμείβονται με πολλαπλάσια ευρώ που… σφυρίζουν γύρω μας, αποτελώντας πρόκληση για όσους είναι εγκλωβισμένοι αναγκαστικά στη συλλογική σύμβαση; (Ξέρετε, αυτή που τόσο ζορίζεται να υπογράψει κάθε φορά η ΕΡΤ και αδυνατεί να επιβάλλει η ΕΣΗΕΑ…)
Συνεχίζω: Είναι δικό μου «λάθος» ότι ουσιαστικά καλούμαι να εργασθώ σε ένα και μοναδικό αντικείμενο (τον στίβο) που κάθε χρόνο έχει τηλεοπτική δραστηριότητα συνολικά δύο εβδομάδες, μοιραζόμενος τις όποιες μεταδόσεις με άλλους 4-5 συναδέλφους;
Α, μην ξεχάσω, κάθε τέσσερα χρόνια λόγω Ολυμπιακών ή Μεσογειακών κάνω κάτι παραπάνω.
Είναι δικό μου «λάθος» ότι υπάρχουν στην αθλητική διεύθυνση μισθοί και «αξιοποίηση» δημοσιογράφων τριών -τουλάχιστον- ταχυτήτων, επειδή έτσι θέλησαν όσοι αποφάσισαν -με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς και το Euro 2004- αθρόες προσλήψεις συνεργατών, με συνέπεια τώρα και πολλοί συνάδελφοι (με 10-15 χρόνια στην ΕΡΤ) να υποαπασχολούνται, αλλά και αρκετοί νέοι να… παίζουν συχνά στο «λούφα και παραλλαγή Νο 3»;
Μήπως, αγαπητέ συντάκτη του ρεπορτάζ, είναι δική μου ευθύνη που στην πορεία για τους Ολυμπιακούς αλλά και στη διάρκειά τους χρησιμοποιήθηκα μόνο σε μια ντουζίνα μεταδόσεις (κάποιες από τις οποίες είτε βγήκαν στον αέρα για μισή ώρα ή και καθόλου λόγω του περίφημου ζάπινγκ...) και σε καμιά εκπομπή, ούτε καν ως καλεσμένος;
Βλέπεις, κάποιοι έκριναν ότι 35 χρόνια συνεχούς αθλητικής δημοσιογραφίας, 30 χρόνια στην ΕΡΤ, 11 Ολυμπιακοί, 4 Μουντιάλ, 10 Παγκόσμια Πρωταθλήματα, 20 χρόνια παρουσίας ως συντάκτης, αρχισυντάκτης, σύμβουλος έκδοσης σε 4-5 ημερήσιες πολιτικές ή αθλητικές εφημερίδες, περιοδικά κ.λπ. δεν είχαν τίποτα να πουν!
Το ίδιο συμβαίνει και μετά… Μπορεί ο καθείς να κληθεί σε εκπομπή της ΕΡΤ για να συνεισφέρει τη γνώμη ή τη «σοφία» του, αλλά για μένα (και για άλλους παλιούς συναδέλφους που αναφέρει το ρεπορτάζ) δεν υπάρχει ποτέ θέση!
Επομένως δεν υπάρχει φόβος να εμφανισθώ τον άλλον μήνα για το ταξιδάκι στο Μουντιάλ (όπως φοβάσαι...), έστω κι αν οι μεταδόσεις ελληνικών ή διεθνών ποδοσφαιρικών αγώνων που έχω κάνει ξεπερνούν κατά πολύ όσες έχουν κάνει μαζί όλοι όσοι θα πάνε στη Γερμανία…
Μήπως όμως φταίω γιατί εδώ και κάποια χρόνια δεν ξανάκανα (πλην Ολυμπιακών) μετάδοση άλλου σπορ ή εκπομπή; Μάλλον πρέπει να θεωρήσω τον εαυτό μου ξεπερασμένο, ντεμοντέ, γέρο, ανεπαρκή ή ακατάλληλο, οπότε καλώς αποφασίζουν όσοι σταδιακά και με έντεχνη φημολογία έφτιαξαν το σχετικό κλίμα, αναγορεύοντας άλλους σε σταρ, φίρμες, «νέες δυνάμεις» κ.ά.
Κλείνω εδώ, επειδή για τα άλλα θέματα που θίγονται στο ρεπορτάζ δεν επιθυμώ προς το παρόν να αναφερθώ… Επισημαίνω μόνο ότι πολλά από τα θέματα αυτά τα έχω κάνει γνωστά προ πολλού σε στελέχη της ΕΡΤ... Φωνή βοώντος εν τη ερήμω…
Επαναλαμβάνω ότι είμαι οιονεί και αενάως παρών στην ΕΡΤ. Καθώς ουδέποτε αρνήθηκα (ακόμη και πράγματα που δεν ήταν στις συμβατικές μου υποχρεώσεις...) εργασία, αντίστοιχη με την πορεία μου και το επαγγελματικό μου status. Αρνούμαι όμως πλέον τον ρόλο του κορόιδου, των δύο μέτρων και… πολλών σταθμών, της επαιτείας για αντικείμενο εργασίας, για ουσιαστικό ενεργό ρόλο…
Μην απορείτε λοιπόν και μην οργίζεστε, αγαπητέ ρεπόρτερ… Φοβούμαι ότι προ πολλού κάποιοι μας θέλουν στην ΕΡΤ μόνο για καφέ. Έτσι μας αξιολογούν. Βάρος, πρόβλημα μας νιώθει η «νέα τάξη πραγμάτων» της μετά (αρχής γενομένης τότε…) Παν-Παν εποχής! Λυπάμαι, αλλά καφέ σε μπαρ του ραδιομέγαρου δεν είναι και η καλύτερή μου επιλογή...
Αν θέλετε κι άλλα στοιχεία ή βαθύτερη ανάλυση του φαινομένου (γιατί υπάρχουν στην αθέατη πλευρά του λόφου οι αιτίες και σκοπιμότητες...), ευχαρίστως. Θα μπορούσατε ίσως να προκαλέσετε και μια συζήτηση, καλώντας οποιοδήποτε σημερινό ή παλαιότερο στέλεχος της ΕΡΤ, ώστε να πούμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, σε καιρούς πολύ χαλεπούς για τη δημοσιογραφία.
Ευχαριστώ για την υπομονή και την κατάχρηση του χώρου της εφημερίδας, αλλά σε μια περίοδο όπου επίσημη κατευθυντήρια θέση για τα πρόσωπα της όποιας εξουσίας (αλλά και όλων μας…) είναι η καθαρότητα, η διαφάνεια και η μη διαπλοκή, ας ακουστούν και μερικά πράγματα από την altera pars…»
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Γιάννης Μαμουζέλος
Δημοσιογράφος
Τακτικό μέλος ΕΣΗΕΑ & ΠΣΑΤ
